zondag 1 februari 2015

Recensie - Alice in Zombieland (The White Rabbit Chronicles #1), door Gena Showalter

Zodra ze je zien, komen ze achter je aan...
Als iemand tegen Alice had gezegd dat haar hele leven binnen een seconde totaal zou veranderen, dan zou ze hard hebben gelachen. Toch was er niet meer voor nodig. Eén seconde. Eén keer met je ogen knipperen, één keer ademhalen, één hartslag, en alles wat ze kende, iedereen van wie ze hield, was verdwenen.

Haar vader had gelijk. De monsters bestaan echt.

En nu is ze haar hele familie kwijt. Zogenaamd door een auto-ongeluk, maar zij weet wel beter. De zombies hebben haar ouders en zusje vermoord. En hun moordlust kent geen grenzen.

Om uit handen te blijven van die griezels, moet Alice leren hoe ze tegen ze moet vechten. En hiervoor moest ze haar leven toevertrouwen aan de grootste bad boy van school, Cole Holland...


Een heerlijk boek om naar te kijken. De cover met Alice trok mij direct aan door het kleurgebruik: de oplichtende kleur van haar jurk, haar lange, golvende, blonde lokken en haar bleke huid, afstekend tegen het duister wat achter haar huist. En ik wist op dat moment als niet-lezer niet precies wat zich in het duister verstopte, maar dat het iets was dat ik liever niet tegen wil komen in het donker, dat wist ik wel zeker. Afgemaakt met kronkelende kaarttekens in het kader; ja, ik houd wel van deze stijl.
Toen sloeg ik het boek zelf open; zelfs de binnenkant schreeuwt dat het boek niet zomaar een boek is. Felgroene pagina's, gevuld met doodskoppen. Dat voorspelt niet veel goeds voor het meisje op de cover...

Oh, om het even duidelijk te maken: dit is geen nieuwe vertelling van Alice in Wonderland, al klinkt het misschien wel zo: de cover doet sterk denken aan Alice in Wonderland, het hoofdpersonage heet Alice, ziet regelmatig een wolkenkonijn in de lucht en denkt dat ze gek is. Maar het hele verhaal is echt anders dan het welbekende verhaal. Niet dat ik dat heel erg vond; ik vond dit verhaal heerlijk verfrissend.
Ik heb niet zoveel met verhalen over wezens zoals zombies (met uitzondering van Mr. Zombie, beter bekend als Warm Bodies, door Isaac Marion), maar Alice in Zombieland verslond ik echt als een hongerige boekenzombie: zin voor zin, woord voor woord, letter voor letter. Ik wilde weten hoe alles zat. Ik wilde meer weten over Alice en haar band met haar familie. Ik wilde nog meer te weten komen over de mysterieuze en harde Cole, die Alice haar hart en hoofd letterlijk en figuurlijk op hol brengt.
En waar ik vooral nieuwsgierig naar was: waarom trekt juist Alice al die zombies naar zich toe?

Alice is een zestienjarig meisje, die op mij ouder overkomt. Ze neemt geen blad voor de mond, en zet daarmee hoofdpersonage Cole regelmatig op scherp. Ze zijn ontzettend aan elkaar gewaagd, wat soms op bijzondere situaties uitdraait. Toch vond ik Alice af en toe vreemd reageren op de situaties waar ze in verzeild raakt. Aan de ene kant moet ze de dood van haar familie verwerken, aan de andere kant lijkt ze daar niet heel erg mee bezig te zijn en denkt ze vooral na over ándere dingen; ik denk om zo de pijn maar niet te hoeven voelen, vooral niet de pijn vanwege haar zusje. Ik ben dan ook zeer benieuwd hoe Alice zich ontwikkelt in het volgende deel, of ze dan meer rust in haar gevoelens weet te vinden.
En Cole... Cole is Cole. En leuk. Ik vond vooral zijn harde, ietwat donkere kant leuk, die hij zich eigen heeft gemaakt door zijn verleden en zijn vader. De harde kant past wel goed bij hem; hij is een vechter en weet wat hij wilt, maar weet ook precies hoe hij dit op een goede manier moet gebruiken. Samen met Alice kan hij alles aan, al botsen ze nog zo vaak met hun karakters; daardoor weten ze wel het goede in elkaar naar boven te halen en groeien juist daarom steeds meer naar elkaar toe.

Alice, Cole en hun belevenissen maakten dat ik het boek snel uitlas. Helaas. Hoe dichter ik het einde van het boek naderde, hoe minder zin ik had om het boek uit te lezen, puur omdat ik het vervolg namelijk hard nodig had. Heel hard. En nog steeds hard nodig heb. Het liefst gisteren nog, want er blijven nog genoeg vragen over voor de lezer om hem of haar te laten smachten naar meer.
Het is een leuk verhaal, met spannende wendingen en veel zombiegeschut in de hoofdrol. Er zit genoeg actie in, romantiek tussen twee personen die lijken te botsen maar daarom juist bij elkaar passen en je blijft als lezer erover nadenken, ook als je niet leest.

En ook al heb ik het boek nu al een tijdje uit, ik kijk af en toe nog steeds even naar de lucht, zoekend naar het wolkenkonijn...


Uitgeverij: Harlequin
ISBN: 9789034754523
Hardcover te koop via: HarlequinLibrisbol.com
E-book te koop via: HarlequinLibrisbol.comKobo

2 opmerkingen:

  1. Leuk boek ja, ik begin door je recensie ook weer zin te krijgen om deel 2 aan te schaffen ^^

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deel 2.... jaaaaa! Goed idee om ons daar nog meer op te verheugen ;) *telt af* Dank je!

      Verwijderen