Recensie - Pretty Girl: Maldición, door Cecilia Campos

Sneeuwwitje, Doornroosje, Roodkapje. Dat zijn de sprookjes waar ik altijd in heb geloofd en de reden waarom ik heel mijn leven op mijn prins op het witte paard heb gewacht. Inmiddels ben ik vijfendertig en wacht ik nog steeds. Sprookjes... wat een onzin eigenlijk. "Ze leefden nog lang en gelukkig" stamt uit de tijd dat de mensen gemiddeld dertig werden. Het is verdorie de eenentwintigste eeuw en ik moet mezelf maar eens leren redden.

Maar dan kom ik hém tegen. Hij is van alles, maar zeker geen prins op het witte paard. Hij is een womanizer. Een player eerste klasse. Een jonge viriele hond die alleen maar aan zichzelf denkt. Een klootzak die om de een of andere reden een hekel aan mij heeft, dat is overduidelijk. Hij is precies het tegenovergestelde van wat ik altijd geloofd heb wat een prins zou zijn. Want hij houdt ervan mij te ontregelen. Hij geniet ervan als mijn mascara uitloopt en mijn haar door de war zit.

Maar als hij de prins niet is, wie is hij dan wel? Misschien is hij wel de slechterik in dit verhaal...

*****

Barbara is er helemaal klaar mee. Of nee, eigenlijk juist helemaal niet. Ze zit deels in de ontkenningsfase, terwijl ze tegelijkertijd dondersgoed weet dat het echt waar is. Hij zal nooit van haar zijn; de man die ze al die jaren als de ware zag, heeft ze gelukkiger dan ooit zien worden met de liefde van zijn leven, al waren ze ooit nog zo verbonden met elkaar. Dacht ze. Het wordt dus hoog tijd om eens verder te kijken, de wereld te ervaren zoals ze nooit eerder ervaren had, en hem proberen uit haar hoofd te zetten. En hoe kan ze dat beter doen dan met een geheel eigen plan? Een plan waarmee ze iedereen eens zal laten zien wie zíj werkelijk is, en dat ze niemand nodig heeft, dat ze daadwerkelijk op haar eigen benen kan staan?

Tja... tot die benen van haar het besluit nemen om te gaan knikken en zwabberen zodra ze Guy in haar nieuwe leven tegenkomt. Verraders...

En Guy? Hij raakt gefrustreerd wegens een nieuwe bezoekster van zijn sportschool. Een eigenwijze, bloedmooie vrouw, die het bloed onder zijn nagels vandaan weet te halen. De tweestrijd in zijn hoofd en lijf maakt het hem haast onmogelijk om zijn werk nog naar behoren uit te kunnen voeren, want op elk onverwacht moment duikt zij weer op. Een ding weet hij wel zeker: zij weet heel goed weet wat ze wil en vooral wat ze níet wil. Maar dan kent ze hem nog niet... en hij wil alles op alles zetten om haar haar ogen te laten openen en haar de echte vrouw te laten zien die in haar schuilt, de vrouw die hij in haar ziet. Zonder alle poespas eromheen.

Wat heb ik genoten van deze twee kibbelende, flamboyante personages! Barbara is een zeer sterke vrouw, die op zoek gaat naar zichzelf na de breuk die zij eerder heeft ervaren (en waarvan ze nog altijd niet verlost lijkt te zijn, zelfs niet na haar verhuizing), maar raakt toch licht aan het wankelen als iemand haar een spiegel voorhoudt. Letterlijk en figuurlijk. Want hoewel ze zich altijd heel duidelijk weet te verstoppen in de pracht en praal waarmee ze zich laat zien, is Guy eigenlijk echt de allereerste man die haar daadwerkelijk ziet zoals ze is. Al is dat tegelijkertijd doodeng: hoe bloot geef je jezelf aan iemand die je helemaal niet kent, maar die dwars door de façade heen lijkt te kunnen kijken die je zo zorgvuldig hebt opgebouwd, waardoor niets meer verborgen blijft?

Guy is de zelfverzekerde, stoere macho met een een ongelooflijk groot hart, wat hij niet zomaar meer uit handen durft te geven, maar wat alsnog keihard gestolen lijkt te worden door één van de mooiste vrouwen die hij ooit heeft ontmoet. Zag ze dat zelf maar in... Hij gooit al zijn goed doordachte motto's en quotes in de strijd, in de hoop haar een spiegel te kunnen voorhouden. Niemand is perfect, namelijk, hij ook niet; en toch, tegen beter weten in, laat hij haar stukje bij beetje toe in zijn leven. Maar doet hij hier wel goed aan? Wat als ze zijn verleden wat hij met zich meedraagt niet kan verdragen?

Pretty Girl: Maldicíon is een indirect vervolg op de Trucker Girl-duologie, die je los kunt lezen, maar stiekem leuker is als je al eens kennis hebt gemaakt met de personages uit die verhalen. Het is een 'Cecilia Campos' zoals alleen zij ze kan schrijven. De gelaagdheid maakt dat je verder wilt blijven lezen, meer te weten wilt komen over de personages en hun achtergrond. Hoe zijn ze zo geworden zoals ze nu zijn? Zullen ze elkaar weten te vinden en ervaren hoe de liefde onverwacht mooi kan zijn, al zitten ze er beiden op het moment helemaal niet op te wachten?

Ja. Ik heb weer genoten van dit deel, en eerlijk is eerlijk: de boodschap van dit verhaal is echt mooi. Wees trots op jezelf, niemand is perfect! Dit wordt zowel door Guy, als door de vele humorrijke en interessante bijpersonages meer dan eens benadrukt, die het verhaal geheel compleet maken en net zo hard hopen op de liefde als de liefde zelf. (oh en Guy heeft mijn hart gestolen... ik snap wel dat Barbara zo op hem reageerde! Want hij heeft helemaal gelijk met zijn instelling en zijn kijk op het leven ;) )


*Dit boek heb ik gelezen via het Kobo Plus-abonnement.*


ISBN: 9789402179095 (paperback), 9781386717799 (ebook)
Te koop via: Libris, Ako, Bruna, bol.com, Kobo, Amazon, Google Play, iBooks

Recensie - Laat Maar!, door Suzanne Peters

Nicole's leven gaat precies zoals ze het voor ogen heeft. Ze heeft een prachtig huis, een goede carrière en een relatie met haar droomman. Als hij haar ook nog ten huwelijk vraagt, bevindt ze zich in de zevende hemel.
Totdat haar leven in één klap verandert. Nicole moet leren omgaan met haar nieuwe situatie. Hoewel de mensen in haar omgeving haar steunen, wil ze vooral met rust gelaten worden. Lukt het haar om opnieuw gelukkig te worden?

Laat Maar! is een zelfstandig te lezen vervolg op Reken Maar! en heeft als thema rouwverwerking en biseksualiteit.




Toen auteur Suzanne Peters mij benaderde met de vraag of ik dit boek wilde lezen, twijfelde ik geen moment. Ik had alleen het 'eerste deel' van deze tweeluik niet gelezen, maar ze verzekerde mij dat je ze absoluut los van elkaar kon lezen. Sterker nog: ze was benieuwd hoe ik het als lezer vond, zonder het andere boek Reken Maar! gelezen te hebben en de (bij)personages verder dus nog niet had ontmoet.
Vol goede moed begon ik in het verhaal... om het vervolgens niet meer los te willen laten! (en ik ben nu ook stiekem benieuwd naar dát verhaal, maar dat is voor latere zorg ;) )

Ik vond Laat Maar! een verademing, in de positiefste zin van het woord. De (bij)personages omarmden mij stuk voor stuk, het verhaal dreef van de pagina's naar mij toe en benam me her en der de adem. Het kwam zeer menselijk over, emoties vloeiden door mijn lijf en zetten mij aan het denken. Het was zo herkenbaar, zo uit het leven gegrepen, maar vooral zo écht.

Het verhaal gaat grotendeels over de rouwverwerking en vergeving die Nicole voor zichzelf probeert uit te zoeken en voor zichzelf probeert te houden, omdat zij ervan overtuigd is dat zij het zelf kan. Ze heeft rust nodig, ze heeft het nodig om alles voor haarzelf op een rijtje te zetten en zelf hier een weg in zien te vinden. Ik vond dit een heel sterk punt, zeker omtrent een zwaarder onderwerp als dit: iedereen verwerkt dingen op een eigen manier. De één heeft het liefst mensen om zich heen, wilt zich uiten door er vooral over te praten, schrijft het desnoods op; de ander heeft de stilte in zijn of haar wereld nodig om eruit te komen. De bedoelingen van de mensen in de nabije omgeving kunnen nog zo goed bedoeld zijn, maar zoals Nicole voor haar eigen verwerking strijdt, vond ik heel mooi om te zien. (Al deed het mij af en toe ook een beetje pijn, maar ik wist dat ze sterk genoeg was. Ze was en bleef de sterke Nicole die ze was, zoals ik haar had leren kennen zeg maar, want naast het bittere gedeelte van de verwerking lees je ook over de mooie momenten die zij diep in haar hart koestert en die haar de kracht geven die ze zoekt. Het enige wat ze nog nodig heeft, is het vertrouwen terugvinden in de wereld, maar vooral weer in zichzelf na deze -letterlijk en figuurlijk- enorme klap die haar wereld op z'n kop zet.)

Maar Suzanne Peters zou geen feelgood-romanschrijfster zijn, als ze er, naast een donkerder/moeilijker onderwerp, ook niet wat liefde in zou laten stromen. En de liefde in dit verhaal vond en vind ik prachtig omschreven. Nicole heeft er nooit echt een probleem van gemaakt dat ze, naast haar relatie met haar vriend/verloofde Rens, ook op vrouwen valt. Hij liet haar al zien dat dat helemaal niet erg was, dat ze mocht zijn wie ze was en mocht voelen wat ze voelde (en dat hij niet zo'n standaard man was met de cliché-opmerkingen... Er mogen er wat mij betreft zeker meer zijn van Rens!). Maar zodra Lydia in haar gezichtsveld verschijnt via haar werk, en de vriendschappelijke band tussen de twee jonge vrouwen zich begint te ontwikkelen tot meer, met alle vlinders en onzekerheid eromheen, is het net alsof het gewoon zo hoort, alsof het altijd al zo is geweest. Dat je gevoelens mag en kan hebben voor een persoon, ongeacht het geslacht. En zo hoort het toch eigenlijk ook? Suzanne Peters heeft dit zo ontzettend makkelijk, goed en vooral fijn opgeschreven! Het voelde niet alsof er een vorm van diversiteit in gestopt was, onder het mom 'dat moet nu eenmaal tegenwoordig', maar het verhaal ging alleen maar over liefde voor en tussen personen. Laat Maar! gaat over zoveel vormen van liefde, dat je er als lezer nog over nadenkt, zelfs al heb je de laatste pagina omgeslagen en is er geen letter meer te vinden. Love is all you need, in zowel moeilijke als goede tijden. En misschien is dat wel het mooiste wat er is.


Hierbij wil ik auteur Suzanne Peters hartelijk danken voor het recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

Uitgeverij: Ellessy Relax
ISBN: 9789086603589
Te koop via: Libris, Ako, bol.com

Recensie - Half Face, door Mara Li

Juliette wordt geplaagd door nachtmerries sinds ze ternauwernood een overval op de Valenburgse Bank heeft overleefd. Ze hoopt echter die nare herinneringen achter zich te laten door in de rechtszaal te getuigen tegen de man die tijdens de overval zoveel mensen van het leven heeft beroofd: de Ierse crimineel die bekend staat onder de naam Half Face.

Wat ze echter niet had kunnen voorzien is dat Half Face overal contacten heeft en er op de dag van de rechtszaak in slaagt te ontsnappen... en haar meeneemt als gijzelaar. Half Face slaat op de vlucht naar de eenzame steppen van Mongolië, waar hij wanhopig op zoek gaat naar verlossing van de schaduwen die hem kwellen. Hij is er van overtuigd dat een gevaarlijke geest bezit van hem heeft genomen en alleen een machtige shamaan hem weer menselijk kan maken.


Is Half Face echt bezeten door een demon, of wordt hij belaagd door zijn eigen geest?

*****

Soms heb je van die boeken waar je een haat-liefdeverhouding mee hebt, in positieve zin. Dit was zo'n boek voor mij. 

Ik heb het nu al een tijdje uit, heb het een en ander mogen horen tijdens de boekpresentatie, en ik ben nog steeds diep onder de indruk van het schrijven en de vertelstijl van auteur Mara Li. Het verhaal zweeft nog steeds in mijn gedachten rond, en ik voel de energie die Half Face heet nog altijd lichtjes om mij heen hangen, om het zo maar te zeggen. Zo… Wat een verhaal!

Het boek Half Face is psychisch sterk, de pen van de auteur laat de personages tot leven komen en het enige wat ik na de eerste pagina’s nog wilde doen was doorlezen. Dat was tegelijkertijd ook de muur waar ik op stuitte. Het hoofdpersonage Half Face ging zo enorm onder mijn huid zitten dat ik gruwelde als hij weer ter sprake kwam, al was het alleen maar zijn naam of de gedachte dat hij in de buurt was. Niet alleen zijn daden zijn schrikwekkend, maar zijn hele gedrag, gedachtengang, manipulatie en hoe hij overkomt vielen als een afschuwelijke strakke deken over mij heen. Hij komt veel te dichtbij. Hij laat de alarmbellen in mijn hoofd en lijf keer op keer afgaan en het enige wat ik wil is gerechtigheid. Net als Juliette dat wilt, wat ik heel goed kon en kan begrijpen. Brrr…

En Juliette? Zij is een jonge vrouw die er alles aan doet om Half Face te laten stoppen met wat hij doet en hem te laten boeten voor wat hij gedaan heeft. Zij is echt zo enorm sterk, al denkt ze er in eerste instantie niet zo over. Toch vond ik haar heel moedig: ze zet een heel grote stap om tegen de dader van die vreselijke dag in de bank, te getuigen. Als zij vervolgens opnieuw met hem wordt geconfronteerd, samen met hem afreist naar Mongolië (een plek waar ze hem misschien kunnen helpen), en hem op een andere manier leert kennen, voel je met haar mee als de twijfels af en toe toeslaan. Ik denk dat iedereen dit namelijk wel heeft in zo’n situatie met een persoon als hij. Maar ze blijft dicht bij zichzelf. Ze leert kanten van zichzelf inzien die ze eerder nooit zo had ervaren, en waar ze in eerste instantie van schrikt, maar die ze alsnog naar haar eigen hand weet te zetten waardoor ze opnieuw vrede in haar hart kan vinden met deze ontwikkelingen. En dat kun je in mijn ogen alleen maar doen als je heel eerlijk tegenover jezelf durft te zijn, iets waar je soms heel veel moed voor nodig hebt, maar waar ze wat mij betreft heel goed in is geslaagd.

Hoewel ik het boek echt supergoed vond en vind, en de auteur hier een groot compliment voor wil geven, zal ik het boek niet (snel) nog eens oppakken. Eigenlijk alleen maar omdat Half Face is wie hij is en ik hem liever uit de weg ga dan ooit nog tegen wil komen. 

De levendige, gedetailleerde en filmische manier van schrijven van Mara Li neemt de lezer mee in de wereld van Juliette en haar belager, laat beide kanten van het verhaal zien en zet de lezer op scherp. Het feit dat ik mij af en toe enorm ‘getriggerd’ voelde vanwege enkele gebeurtenissen die beschreven werden, benam mij vanwege de onderhuidse spanning in het verhaal op bepaalde stukken de adem, maar het heeft mijn eindbeoordeling absoluut niet in de weg gestaan. Sterker nog: het boek heeft de volle 5-sterren gekregen waar ik die geven kon, puur omdat Mara Li in mijn ogen een staaltje vakwerk heeft afgeleverd door het vertellen van dit verhaal.

Dus bij deze kan ik alleen nog maar zeggen: lezen dit boek. Het is een absolute aanrader!

Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789492585325 (paperback), 9781386786016 (e-book)
Te koop via (vanaf 24/25 februari): Libris (paperback, e-book), Ako, Bruna, bol.com, Kobo, Google Play, iBooks

Recensie - Liefde in Twin Bridges #2: Jacob en June, door Debra Eliza Mane

Jacob is de grootste womanizer van Twin Bridges. Wanneer hij een aanbod krijgt van producer Ray Gardner die zijn ranch wil huren voor een filmproductie, zegt hij geen nee. De goddelijke Eva Bates speelt namelijk de hoofdrol en zal wekenlang op zijn terrein ronddartelen. Jacob ziet de jacht op haar wel zitten.

Waar hij echter geen rekening mee heeft gehouden is dat June, de auteur van het boek dat verfilmd wordt, ook op de ranch aanwezig is en hem danig in de war brengt. Waarom voelt hij zich zo tot June aangetrokken? Is het medelijden wat hij voor haar voelt omdat ze als een hulpeloos vogeltje in een rolstoel zit, of iets anders?

Als Lucy-Jane vervolgens ook nog voor de deur staat met een klein jongetje aan haar hand, weet Jacob niet meer waar hij het zoeken moet. Wie is het die hem helpt met al zijn verwarrende gevoelens?

Na het eerste deel in de Liefde in Twin Bridges-serie, kun je haast niet anders dan heel hard verlangen naar het vervolg. Ik was dan ook heel blij dat er al zo snel een tweede boek uitkwam. En het heeft al mijn verwachtingen overtroffen!

Jacob, de ontzettend aantrekkelijke, sexy cowboy met een vlotte babbel weet iedere vrouw om zijn vingers te winden. Hij weet dit en maakt er dan ook maar al te graag gebruik van. Als hij de kans krijgt om een van de meest begeerde actrices te ontmoeten op zijn ranch, omdat men een film op komt nemen, weet hij dat hij geen kans onbenut zal laten om ook haar hart te veroveren. Wanneer hij druk bezig is zijn ‘cupido-lasso’s’ klaar te maken om haar daadwerkelijk het hof te maken, valt de lus alleen om een heel ander persoon: June, de auteur van de boeken waarvan de film wordt geschoten, en tevens de eerste vrouw in zijn hele leven die niet voor zijn gemakkelijke charmes lijkt te vallen. Sterker nog: hij wilt helemaal niet dat ze in zijn lasso verstrikt raakt, want zij is helemaal zijn type niet… of toch wel?

June denkt er net zo over. Alhoewel.. Jacob zou een mooi personage zijn voor in haar boeken… maar nee, verder houdt het dan ook op. Hij is te mooi om waar te zijn, om het zo te zeggen, en hij weet dat dondersgoed, dat ziet zij ook wel. Ze gaat hem enigszins liever uit de weg als zijn ietwat starre houding haar in eerste instantie weerhoudt om verder contact met hem te leggen, maar op de een of andere manier kruisen hun paden zich steeds maar weer. Zeker op de momenten die ze liever voor zichzelf houdt. Ze kan niet alles zonder hulp… Ze is zich hier mee dan bewust van, maar ze weigert steeds om hulp te vragen. Ze is zelf al zo ver gekomen, de rest lukt haar ook wel. Alleen. De powervrouw in haar laat aan de buitenwereld zien dat ze heus voor zichzelf kan zorgen, en dit uit ze maar wat graag in haar bewoordingen. Voor de rest schrijft ze de romantische perikelen graag op, niet zozeer voor zichzelf, maar ook voor haar fans. Oh, zij zouden net zo in katzwijm vallen voor Jacob als zij stiekem doet… maar ze houdt voet bij stuk: ze heeft hem echt niet nodig. Voor niets. Al helemaal niet voor de liefde. Echt niet. 

Hoe meer ze om elkaar heen draaien, hoe meer ze over elkaar te weten komen en zich desondanks om elkaar bekommeren. Hij leert haar zichzelf te accepteren zoals ze is - en haar ziekte dus ook een eigen plekje te geven -, zij helpt hem bij een van de grootste uitdagingen die hij in zijn leven gekregen en gezien heeft en steunt hem waar ze kan en zoals niemand ooit eerder heeft gedaan. Het is een mooi koppel om over te lezen: ze zijn beiden enorm koppig en lijken precies te weten wat ze willen, maar tegelijkertijd hunkeren ze naar acceptatie van wie ze zijn, zowel van de buitenwereld als van zichzelf. Mijn hart hebben ze in ieder geval veroverd!

Met dit tweede deel in de Liefde in Twin Bridges-serie heeft auteur Debra Eliza Mane een mooi, sterk verhaal met levensechte personages neergezet, dat de lezers opnieuw meeneemt naar Twin Bridges en hen een kijkje gunt in het leven van de bewoners van daar. Ook de oude bekenden uit het eerste deel komen om een hoekje kijken, en het gedraai van twee bijpersonages houdt de lezer tot het eind ook op het puntje van de stoel: wat is er tussen hen voorgevallen? Tja.. daar kom je maar op een manier achter: doorlezen! Want het derde deel is er gelukkig ook al :) Kortom: het wordt weer hoog tijd voor opnieuw een ritje naar Twin Bridges! Maar voor nu droom ik nog heel even weg bij Jacob en June.

Hierbij wil ik Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789492585233 (paperback), 1230002288475 (ebook)
Te koop via: Libris, Ako, Bruna, bol.com, Kobo, iTunes boek 4, boek 5, boek 6

Recensie - De Kunst van Kerstmis, door Jane Lovering

Wat als de kerstgeest van het verleden de kerstgeest van de toekomst in de weg staat?

Het is bijna twee jaar geleden dat Harriet haar man Jonno op jonge leeftijd verloor aan een hartaanval. Dit jaar wil ze haar verdriet afsluiten en vindt ze dat ze weer eens kerst moet vieren. Maar als ze op zolder op zoek gaat naar de kunstkerstboom, vindt ze meer dan ze had verwacht: een stapel geheimzinnige stripboeken waar ze de excentrieke stripboekhandelaar Kell voor inschakelt. Die stapel lijkt te wijzen op een geheim leven dat Jonno leidde. Kende Harriet haar man wel zo goed als ze altijd dacht?

Terwijl Harriet en Kell dichter naar elkaar toegroeien, begint Harriet te geloven dat er ook in de toekomst nog mooie kerstfeesten op haar wachten... maar dan moet ze wel eerst achter de waarheid over haar huwelijk zien te komen.

Ontroerend, magisch, mooi, maar vooral zo vol liefde: dit zijn de kernwoorden waarmee ik De Kunst van Kerstmis zou omschrijven. Tijdens de eerste paar pagina’s maak je als lezer kennis met hoofdpersonage Harriet, een jonge vrouw die de liefde van haar leven vond maar veel te vroeg heeft moeten laten gaan. Ze worstelt met het verlies van haar Jonno, geeft zich de tijd om te rouwen maar heeft tegelijkertijd het gevoel dat ze door moet gaan met het leven, omdat iedereen dat van haar lijkt te verwachten… of is dat puur haar eigen gevoel? Is ze nog wel de persoon die ze hiervoor was, of moet ze haar leven nu op een andere manier in gaan delen? 

Wanneer ze tijdens het ophalen van de kerstspullen van zolder stuit op een stapel stripboeken - een verzamelliefde van Jonno -, maken deze getekende verhalen veel bij haar los, maar dan niet direct in de goede zin: als ze opnieuw wilt beginnen, moeten ze weg. Direct. Het doet haar teveel op dit moment om ze te zien en ze leest ze toch niet.. okee, eigenlijk wel. Stiekem. En dat ene getekende hoofdpersonage lijkt haar meer te vertellen over zichzelf dan ze in eerste instantie had gedacht.

Als ze Kell aan de telefoon krijgt, de stripboekhandelaar die qua communiceren sterk op haar lijkt, vonkt er direct iets over. Niet zozeer een romantische vonk, maar het klikt. Het is alsof deze telefonische ontmoeting zo heeft moeten zijn, op dit moment. Juist nu, net voor de kerstdagen en de festiviteiten die erbij horen. Tijdens de volgende eerste, échte ontmoeting tussen deze twee ‘zonderlingen’ weet je het gewoon zeker: als dit niet goedkomt, dan komt niets in de wereld meer goed.

Kell geeft Harriet de ruimte voor de verwerking van haar verlies, maar is ook oprecht geïnteresseerd in haar. Zij geeft hem het gevoel dat zij er ook open voor staat en dat hij er ook mag zijn, en het lijkt allemaal heel goed te gaan. Tot hij iets vertelt waardoor ze in de war raakt en haar leven opnieuw overhoop wordt gehaald. Kunnen ze er samen achterkomen hoe het verleden zich gevormd heeft, het heden afstoffen en inkleuren, en samen uitzoeken hoe de toekomst eruit zal zien? 

De Kunst van Kerstmis is een mooi december/kerstverhaal over gemis, rouwen, het terugvinden van jezelf na een groot verlies en nieuwe onverwachte vriendschappen. Door enkele onverwachte plottwists, die je naar adem zullen laten happen, kun je als lezer gewoon niet anders dan doorlezen. Je denkt mee met Harriet en Kell, de nieuwe vrienden voor het leven, en wilt net zo hard weten als zij hoe deze twists zich in hun leven hebben weten te wikkelen en hoe zij hiermee om zullen gaan.

Hoewel het verhaal zich inderdaad afspeelt rond de kerstdagen, kan het ook prima op andere momenten gepakt worden. Al is het alleen maar om jezelf opnieuw onder te dompelen in de (kerst)magie van dit wonderlijk mooi geschreven verhaal!

Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789463189538 (paperback), 9781386328285 (ebook)
Te koop via: Libris (paperback, ebook), Ako, Bruna, Readshop, bol.com (paperback, ebook), Kobo, Amazon, Google Play, iBooks

Recensie - Het Land voorbij het Hek (Eilandserie #3), door Jen Minkman

'Mensen draaien hun hoofd naar me toe als ik ze voorbij loop. Ze weten waar ik heen ga. Mijn voeten struikelen bijna op het ongelijke wegdek als ik Marks blik voel branden. Dit is de enige manier waarop ik ooit zijn aandacht weet te trekken en het is vanwege een reden waarvan ik wilde dat die niet bestond. Alle andere keren dat ik wil dat hij me ziet - op school, op het marktplein, tijdens feestdagen - kijkt hij me expres niet aan. In de ogen van deze mensen ben ik een wolf in schaapskleren. Een mogelijke bedreiging. Ik weet al wat me te wachten staat als ik eenmaal bij de Kliniek naar binnen stap. Dan moet ik met die idioot van een dokter praten zodat hij kan testen of ik aanleg heb voor gewelddadige reacties. Want dat stigma heeft sinds mijn twaalfde levensjaar op me gerust, toen de persoon van wie ik het allermeeste hield Gezuiverd werd omdat hij een smet was op deze stad. Mijn naam is Sarah en mijn vader was een geweldsdelinquent.'

Sarah woont in Dartmoor-stad. Ze voelt zich verbitterd en wil niets liever dan voorbij het hek reizen dat haar binnenhoudt in de 'vredigste stad op aarde'. Ze weet alleen niet hoe. Maar als ze een geheim ontdekt dat president Jacob liever verborgen had gehouden, wordt Sarah gedwongen riskante stappen te ondernemen. Ze leert een jongen kennen die nog erger gevangen zit dan zij... en hij heeft haar hulp dringend nodig.

Het land voorbij het hek is het derde en laatste deel in de Eilandserie. Eerdere boeken in deze reeks zijn Het Boek van Voorheen en De Wereld achter het Water.

*****

Met enige aarzeling sloeg ik het ebook open. Niet omdat ik niet zeker wist of het wel iets voor mij zou zijn, nee, integendeel! Het zou betekenen dat ik op het punt stond om te beginnen aan het 'gevreesde einde', het was namelijk het laatste deel van deze trilogie. Het zou betekenen dat ik afscheid moest nemen van een wereld die onder mijn huid was gekropen vanaf de eerste letters van het eerste deel, Het Boek van Voorheen, en eigenlijk wilde ik dat helemaal niet. Toch waagde ik de sprong en begon alsnog zo snel als ik kon te lezen, puur omdat de nieuwsgierigheid naar de nieuwe vertellers en hun verhalen te groot was én omdat ik hoopte op een mooi weerzien van vertrouwde stemmen uit de eerdere delen.

En wauw. Het land voorbij het hek heeft mij zogezegd omver geblazen. Alles kwam bij elkaar, de spanning van de onrust die op elke pagina voelbaar was werd soms haast teveel maar dan op een goede manier… Als lezer kun je gewoon niet anders als doorlezen en meevechten met Sarah, Kian en Jinn, die stuk voor stuk als realistische personen overkomen, met alle keuzes die de wereld je maar voor de voeten kunt werpen.

Sarah, een jonge strijdlustige vrouw, die tegelijkertijd zeer menselijk overkomt doordat ze zich na enige tijd openstelt tegenover mensen die ze eigenlijk helemaal niet kent en zich kwetsbaar durft op te stellen, ook naar zichzelf toe -, heeft zich naarmate het verhaal vorderde, steeds meer in mijn hart weten te wurmen, puur om wie ze daadwerkelijk is. Deze houding wordt versterkt door haar metgezellen die ze gaandeweg leert kennen. Aan haar ene zijde staat de sterke Kian, die niet alleen vecht voor zichzelf, maar echt voor iedereen, omdat gerechtigheid in zijn wereld nog altijd niet vanzelfsprekend is. Haar andere zijde is voor de mysterieuze Jinn, die ze tegenkomt op een bepaald kruispunt in haar eigen leven en die haar één van haar eerste knopen door laat hakken waarvan ze nooit had gedacht dat ze het écht op deze manier zou willen oplossen. Hij laat haar en Kian zien dat de wereld anders is als ze altijd gedacht hadden en dat het goed is dat ze voor zichzelf vechten, wat er ook gebeurt en hoe onzeker de toekomst er ook uitziet.

De kracht van dit laatste deel van de trilogie ligt hem voor mij in het feit dat de (bij)personages in het boek allemaal laten zien dat de grootste kracht van de mens puur in jezelf zit: geloof in jezelf! Vertrouw op je eigen gevoel, ook als je zelf vol twijfels zit omtrent de toekomst en of het wel het juiste is wat je doet, en durf je zelf open te stellen voor het onbekende. Het kan zomaar zijn dat hetgeen wat je altijd geloofd hebt of wat je geleerd hebt, heel anders is dan je altijd voor ogen had gezien. Zeker als je niet beide kanten van het verhaal kent!

De (gelovige) wereld die auteur Jen Minkman op papier heeft gezet voor deze serie is meeslepend. Het voert je mee naar de plekken waar het zich afspeelt, wordt gedetailleerd beschreven waardoor je elk zuchtje wind, elke storm, elke zonnestraal langs je eigen huid kunt voelen glijden. De verschillende culturen en geloven dringen de lezer binnen en laat je nadenken over hoe je er zelf tegenover staat en wat jij zou doen als je in de schoenen zou staan van niet alleen de drie moedige hoofdpersonages en de personages die eerder zijn geïntroduceerd in de serie, maar ook zeker die van de bijpersonages. 

Ik heb het boek nu al een tijdje uit, maar het blijft nog altijd door mijn hoofd ronddwalen. Wat een boek! Het land voorbij het hek is absoluut een spannend, sterk en geweldig mooi einde van deze zeer boeiende en leeswaardige serie.

Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789492585264 (paperback), 9781386673453 (ebook)
Te koop via: Libris, Ako, Bruna, Readshop, bol.com, Kobo, Amazon, iTunes

Recensie - Grenzeloos (Grenzeloos #1), door Lis Lucassen

'Grenzeloos' gaat over de 21-jarige Rebecca, die Nederland ontvlucht en gaat studeren aan Call TECH, een Amerikaanse universiteit vlakbij L.A.

Daar ontmoet ze Thor, een stoere en zwijgzame American Footballspeler. Rebecca zit totaal niet te wachten op een nieuwe relatie, maar Thor heeft zijn zinnen op Rebecca gezet. En zoals dat hoort bij een echte topsporter, geeft hij niet snel op.

De grenzen die Rebecca voor zichzelf heeft gesteld, verschuiven steeds verder. Tot het noodlot toeslaat en Rebecca ontdekt dat er geen weg meer terug is.

Zo… Lis Lucassen heeft de eerste tonen van haar nieuwe duologie absoluut goed gezet! Grenzeloos trekt je mee over vele denkbare grenzen van zowel de fictieve personages - die overigens zeer echt aanvoelen! - als van jezelf. Het zet je aan het denken hoe jij tegenover bepaalde zaken in het leven staat en je zult jezelf meer dan eens te rade gaan over de keuzes waar men mee te maken krijgt. Wat zou jij zelf doen? Volg je het leven wat je altijd al hebt geleefd, omdat het de meest veilige bubbel is die je kent en waarin je dus precies weet hoe alles werkt, of waag je de sprong en kies je eens echt voor jezelf?

Het zijn enkele zaken waar hoofdpersonages Becca en Thor mee te maken krijgen in deze razende rollercoaster. Het zijn twee tegenpolen, die ondanks hun verschillen en geheimen continu naar elkaar toegetrokken worden en die elkaar stiekem weigeren los te laten. Maar daartegenover staat nog iets veel krachtigers en iets wat ik ontzettend goed beschreven vond: liefde, in meerdere vormen. En het maakte ze eigenlijk in eerste instantie niet eens uit of het ware liefde is of tijdelijk: ze laten elkaar zien dat het goed is, ook al ziet het leven er nog zo donker uit op bepaalde momenten, en sterken elkaar in de verdere stappen in hun eigen toekomst.

Vanaf het eerste moment dat Becca Thor ontmoet, voelt ze het aan alles: hij zal haar hele leven op z’n kop zetten. Hoe ze zich er ook tegen verzet, hoe haar hoofd en hart ook keihard met elkaar botsen als het om haar gevoelens gaat, ze weet niet zeker of ze nog de kracht heeft om zoiets goeds als hém op te geven. Thor is haar persoonlijke “rots in de branding”, de steun die ze juist nodig heeft op dit punt van haar leven, al moet ze wel aan hem wennen. Hij is zo totaal het omgekeerde als zij… Zij komt uit een zeer beschermde thuissituatie, heeft al jaren hetzelfde leven geleefd en dacht altijd dat het goed was. Ze hoefde zich eigenlijk nooit zorgen te maken en stond er al zeker nooit zo bij stil dat het ook anders zou kunnen zijn. Tot Thor haar in laat zien dat ze ook aan zichzelf mag denken, zichzelf op de eerste plaats mag zetten in plaats van eerst altijd de rest. Durft ze haar oude leven op te geven en de sprong in het diepe te wagen met hem?

Thor weet als geen ander hoe het is om jezelf te laten zien zoals de rest van de wereld je graag ziet… en dat is tegelijkertijd zijn grootste valkuil voor zichzelf. Als Becca in zijn leven verschijnt, begint hij steeds meer te twijfelen over zijn echte eigen ik, en of hij nog wel op dezelfde manier door wilt gaan of eindelijk eens voor zichzelf wilt kiezen; tevens één van de lessen die hij haar juist keer op keer meegeeft. Zij is zijn lichtbaken, wanneer hij tot het besef komt dat hij hier al die tijd naar heeft gezocht, al wist hij het (danwel) niet direct dat hij iets miste in zijn leven. Het ging altijd prima… toch? Hij voelt meer dan eens dat de vriendschap die ze delen zich steeds meer uitbreidt, in ieder geval voor hem. En dat is het moment dat één van de kenmerkende karaktereigenschappen van hem opnieuw naar boven komt: hij wilt winnen, hoe dan ook. Hij weet in ieder geval één ding: hij wilt haar liever niet meer laten gaan…

Lis Lucassen heeft zichzelf weer overtroffen. Hoewel van haar vorige boeken Zomer mijn absolute favoriet is - de andere boeken zijn ook zeker aanraders, maar Zomer raakte mij diep… -, stoot sterspeler Thor (samen met Becca en de rest natuurlijk) Grenzeloos naar een gedeelde eerste plek. Door de spanning die per pagina voelbaar is blijf je doorlezen, en de zeer verrassende plottwists die je niet aan ziet komen snijden door merg en been. Zakdoekjes in de buurt houden is geen overbodige luxe, ik waarschuw je maar vast. Pfoe… op een gegeven moment ben ik een bepaald moment steeds maar weer over en over gaan lezen, om te zien of ik het écht goed begrepen had… *zoekt eigen tissues weer op*

Al met al ben ik echt verliefd op Grenzeloos.

Thor is om te zwijmelen, al is het echt wel een typetje (maar wel een heerlijke variant ervan ;) ), Becca is een jonge vrouw wie haar krachten en kunnen steeds beter leert kennen, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de bijpersonages die ik haast geen bijpersonages meer durf te noemen. Ze stelen je hart stuk voor stuk net zo hard als de twee vurige personages om wie het hoofdzakelijk gaat, maar ze laten je het verhaal nog meer voelen. Over één van die ‘bijpersonages’, Jax, gaat het vervolg, trouwens. Ik kan in ieder geval niet wachten om ook zijn verhaal te lezen!

Oh, en had ik al gezegd dat Grenzeloos gewoon gelezen moet worden? Lezen dit boek, je zult er geen spijt van krijgen! :)

Uitgeverij: Zomer&Keuning/Vbk Media
ISBN: 9789401911122 (paperback), 9789401911139 (ebook)
Te koop via: Libris, Ako, Bruna, Read Shop, bol.com, Kobo, Amazon, Google Play