Kippenvel bij Mockingjay Part 1 en een nieuwe hint van Kleine Dolk!

Gisteren was ik "fangirl Ivette all-the-way". Ik wist al een tijdje dat er een (verlate verjaardags)verrassing voor mij geregeld was, en dat ik dit weekend in de avond geen dingen mocht plannen.
Vrijdagavond kreeg ik te horen dat we zaterdagavond weggingen, naar de film... En toen begon het al licht te kriebelen. Zou het... gingen we dan echt... Toen ik de kaartjes zag, gilde ik het nog net niet uit. Ja, we gingen echt naar Mockingjay part 1. Waah! En echt waar, het was het jaar wachten zeker waard!

Ik dacht dat ik Catching Fire al geweldig verfilmd vond, wat betreft de Hunger Games-verfilmingen. Deel 1 vond ik al goed verfilmd, maar toch had ik daar niet zo'n sterk gevoel bij als dat ik bij Catching Fire had. Het was trouw aan het boek, de beelden klopten, de acteurs waren gegroeid in hun rol, waardoor ik (nog) meer bewondering voor ze kreeg. Ik kreeg bij deze verfilming het gevoel dat ik het boek opnieuw te lezen kreeg, maar dan op een andere manier. Het was (en is) een van mijn favoriete boekverfilmingen.

Tot ik Mockingjay Part 1 te zien kreeg, en Francis Lawrence en de cast mij opnieuw omver bliezen. Het is alweer een tijdje geleden dat ik het boek heb gelezen, en eerlijk gezegd ben ik daar ontzettend blij om. Op deze manier bleef ik het niet continu vergelijken met de woorden die ik heb gelezen, maar beleefde ik het vanuit een ander oogpunt. De - alwetende, dat dan weer wel - kijker. Ik schrok opnieuw bij de dingen die gebeurden in het verhaal, want ik weet natuurlijk allang wat er verteld wordt in Mockingjay. En toch werd ik keer op keer opnieuw verrast. De acteurs zijn wéér gegroeid, alsof ze nu op hun best zijn, ik vond ze super sterk. En dan zeker de rol van Peeta Mellark, gespeeld door Josh Hutcherson. Wow. Dat is het enige wat ik erover kan zeggen. Ik ben van begin af aan niet zo'n superfan geweest van Peeta, maar Josh heeft mij wel laten zien hoe ik Peeta óók kan zien. En mede dankzij hem heeft Peeta nu ook een plekje in mijn hart gekregen.

Het kippenvel stond al vaker over mijn hele lijf tijdens bepaalde scènes in de film, maar de scènes met Peeta waren gewoon te, in de goede zin van het woord. Te goed verwoord, te goed verfilmd. Te overtuigend en neem maar van mij aan: niet alleen voor mij kwam hij op deze manier over, maar de hele zaal zuchtte en slaakte kreten tijdens de scènes met "de jongen met het brood".

En nu is het wachten tot volgend jaar... *zet het liedje "The Hanging Tree" nog eens op, nog zo'n kippenvel-moment; wat een geweldig soundtrack zat er weer achter de film!*

*****

Kleine Dolk - Hint nummer 3

Zoals beloofd heb ik vandaag weer een nieuwe hint voor jullie, omtrent de cover van het korte verhaal van Leigh Bardugo, met de mooie, mysterieuze titel Kleine Dolk.

Zijn jullie klaar voor nog meer blauw?

Het e-book gaat trouwens 1,79 kosten, geen geld voor een tof verhaal van Leigh Bardugo, toch? Voor de fans van de Grisha-trilogie is het zeker een musthave! Zelf ben ik stiekem ook wel benieuwd...

Morgen verschijnt er een nieuwe hint op de Facebookpagina van mijn blog. 

De allereerste hint is daar overigens ook terug te vinden, en hint nummer 2 heb ik gisterochtend op Twitter gepost. Nog maar een paar dagen mensen, dan kunnen jullie genieten van het hele plaatje. Tot komende vrijdag moeten jullie het nog even doen met de drie kleine stukjes die ik al heb getoond... ;)