Ivettes leeswereld - De sterren en ik

Al een tijdje liep ik rond met het idee om een aantal leesgewoontes van mij te beschrijven. Nu ik aan het brainstormen was over het punt 'waarom geef ik de sterren die ik geef', en een beginnetje had gemaakt met het schrijven hierover, kwam er plots een nieuw blogplannetje in mijn hoofd: waarom zou ik er niet een soort column over maken? Of in ieder geval een terugkerende rubriek, waarin ik mij uitweid over mijn leesperikelen en hoe ik het lezen zelf op zich beleef?

En zo gezegd, zo gedaan! Vandaag dus het eerste 'nummer' van 'Ivettes leeswereld' ;) yay! Ik weet nog niet hoeveel er komen, in ieder geval wel een paar - ideetjes genoeg - dus ik zie wel waar het schip strandt, haha! Veel leesplezier met de blog van vandaag! :)

Sterren! Maar dan net even anders dan de boekensterren.

Vandaag wil ik het dus hebben over de sterren. Niet de bekende sterren als in 'bekende mensen', maar de sterren die geregeld gegeven worden aan een boek. De hoogte van het aantal sterren geeft zogezegd aan hoe goed het boek ontvangen is/wordt, om het kort door de bocht te zeggen. Vaak wordt hier het systeem van 1 tot 5 gebruikt: 1 is niet leuk/niet goed, 2 is iets beter maar nog niet geweldig, 3 is aardig, 4 is leuk en 5 is helemaal super, geweldig, alles. Zo komt het in mijn ogen in ieder geval vaak over. Wat overigens niet betekent dat ik het zelf ook zo zwart-wit zie! Dit zal ik proberen uit te leggen:

Bij elk boek ga ik bij mezelf na wat het voor mij heeft betekend, waar de auteur heenwilde met het verhaal, hoe de personages waren geschreven, hoe ze overkwamen, hoe de schrijfstijl was en of het voor mij de verwachtingen waarmaakte die ik van tevoren had. (Eerlijk is eerlijk: bij elk boek heb ik altijd wel enige verwachtingen: ik lees de achterflap, ik zie de cover en aan de hand daarvan vormt er als vanzelf een beeld in mijn hoofd van wat ik hoop dat het boek mij brengt qua verhaal en dergelijke.) Er zijn boeken bij die ik gemakkelijk 4 sterren heb gegeven omdat ik ze echt heerlijk vond, maar er zijn ook boeken geweest waarbij ik 3 sterren heb gegeven, terwijl het echt niet slecht was. Het was het alleen voor mij 'net niet' voor 4 sterren, gevoelsmatig dus, en dat probeer ik altijd te onderbouwen. Dit doe ik ook als een boek goed wordt ontvangen en ik er - met gemengde gevoelens - nog minder sterren voor heb gegeven dan de gemiddelde lezer heeft gedaan, of wanneer ik er juist wél meer sterren voor heb gegeven.

Helaas heb ik wel eens meegekregen dat mensen 3 sterren eigenlijk maar "zozo" vonden, dat het "gemiddeld" was, of juist "laag", "niet interessant genoeg". Voor mij is dat absoluut niet het geval. Ik kan mij hebben verloren in een boek die ik 3 sterren heb gegeven, maar omdat er bijvoorbeeld teveel vragen te lang/voor altijd onbeantwoord bleven, of bepaalde personages voor mij niet goed uit de verf kwamen, vond ik het net niet krachtig genoeg om meer te geven. Nogmaals: voor mij is het echt een gevoelskwestie. 

Ik geef niet elk boek snel een heel "slechte" sterrenscore, of juist een hele hoge. Naast dat het boek mij wel moet blijven boeien om hoger uit te komen, moet het ook gevoelsmatig kloppen voor mij. Ik ben best wel een gevoelslezer, en hecht hier persoonlijk veel waarde aan. Het maakt mijn mening tot wat het is, het moet "goed" voelen om een bepaalde score te geven. Wanneer ik een boek heb gelezen waarvan ik best genoten heb maar wat voor mij net 'dat ene' mist, kan het zomaar zijn dat ik eerder naar 3 sterren neig dan naar de 4, omdat de 4 sterren dan 'net teveel' aanvoelen, om het zo te zeggen. Maar dat betekent voor mij dus niet dat ik het boek 'maar zozo' vond. (Ik mis wel halve sterren! Maar daarover later meer.)

Andersom kan ook: als het boek mij ergens mee heeft verrast, geef ik in sommige gevallen een ster meer; dan geef ik er alsnog 5 in plaats van 4, ondanks dat het boek verder steeds op het randje van de 4 heeft gehangen. Maar soms weten auteurs een eigen, verrassende draai aan het verhaal te geven waardoor ze mij tóch weten te overtuigen om het betreffende boek die ene ster extra te gunnen. De zogenaamde 'gunfactor'. Daar heb ik geen draaiboek voor voor mezelf, het is er of het is er niet. :) it's just a feeling.

In alle boeken zit energie, bloed, zweet en tranen, door al het werk dat er in zit. Geen enkel boek is per definitie slecht, maar ook niet perfect. Het ligt puur aan de persoon die het leest, hoe die het leest en wat het voor hem of haar betekent. Zo zie ik het tenminste :) Geen enkel boek is hetzelfde, en zo geldt dit ook voor ons als lezers. De een vindt een boek helemaal geweldig, en strooit er graag 5 sterren naar uit, terwijl iemand anders zich er minder in kon vinden en het er 2 of 3 gaf. Niets is verkeerd, het zijn gewoon verschillende lezers met verschillende meningen, en dit is okee! :)

Het enige minpuntje aan de sterren.. ja, die heb ik, en daar loop ik geregeld mee te worstelen en te knoeien als ik mijn gevoel niet helemaal onder woorden kan brengen en ik heb het er hierboven al even over gehad: soms is een boek niet 1, 2, 3, 4 of 5 sterren. Soms is een boek gewoon 3,5 ster waard. Of 4,5. Of 2,5, wat niet gelijk betekent dat het een slecht boek is maar dat ik iets miste wat mij kon overtuigen om het naar boven af te ronden, waardoor ik het met pijn in m'n lezershart naar beneden afrond terwijl het juist dat ene halve puntje extra verdient.

Als ik iets zou wensen bij een vallende ster - see what i did there? ;) -... halve sterren kunnen geven bij een score-systeem. Want soms zijn 2 sterren gewoon te weinig en 3 teveel, en 4 sterren te weinig en 5 stiekem net iets te veel. Dan is een middenweg precies goed!

De sterren en ik: het zal altijd een relatie gebaseerd op gevoel blijven, en dat is goed! :) al is het soms wel even wikken en wegen, en heel soms even slikken als het net niet helemaal voelt zoals ik zou willen. Maar het maakt mij wel tot de lezer die ik ben en wil zijn! :D