Mijn solo-trip in 2013: Londen!

Vorig jaar zat ik nu in Londen. Vandaag was de tweede dag van mijn trip geweest, de dag dat de fangirl in mij geheel uit haar dak ging, alleen maar door een film en een brug. Hoezo? Nou...

Laat ik bij het begin beginnen. Vorig jaar wilde ik eerst richting Parijs, want ik wilde het Disneyland Resort weer eens bezoeken. Helaas ging die reis niet meer door, maar ik wilde er toch wel even tussenuit. Toen viel mijn oog op een dag op het woord Londen... Wat vaker is gebeurd hoor, maar toen schreeuwde het gewoon naar me. "Kommmm.... Kom maar, lieve Ivy, alsjeblieft?" Waarna mijn benen mij naar het reisbureau brachten en ik een reis boekte. Voor mijzelf. Ja, ik ging echt alleen. Nu ben ik al eerder alleen op vakantie geweest, maar omdat dat met een busreis was (naar het prachtige Bournemouth) tel ik die dan maar voor "half alleen", want het was best gezellig met de andere personen in de bus! Ik was wel een van de jongere mensen, maar dat mocht de pret niet drukken, haha!

Maargoed, uiteindelijk was het dan 20 augustus, en stapte ik op de trein. Na een aantal keren overstappen en het onder water doorrijden met de trein - wat ik dus al eerder had gedaan met die busreis toen, wat een aparte ervaring was dat!-, kwam ik laat in de middag aan in Londen. Londen, een van mijn grote droomsteden, waar ik altijd al naar toe had gewild... en ik stond er gewoon!

*fangirling*

Eerst op zoek naar een loket waar ik mijn metrokaart kon halen, die ik ook had geboekt, om vervolgens op weg te gaan naar Hammersmith, waar mijn hotel was. En waar ik verdwaalde, omdat ik overal heen werd gestuurd, behalve in de goede richting... Ja, daar sta je dan, in je eentje. Gelukkig had ik op dat moment contact met een vriendin van mij, die mij via haar computer en Google Maps toch de goede kant op wist te sturen. Bij het hotel aangekomen heb ik mij gemeld, en hoorde ik dat ik nog een stukje door mocht lopen, om in mijn gedeelte van het hotel te komen; het hotel bestond/bestaat namelijk uit meerdere gebouwen.
Vervolgens heb ik mijn koffer gedumpt, mijn rugtas wat leger gemaakt en ben ik direct op pad gegaan, op weg naar een winkelcentrum. Een groot winkelcentrum genaamd Westfield Shopping Center, een aantal metrohaltes verderop. Ik had namelijk een missie. Op internet had ik gezien dat er een heuse bioscoop gevestigd zat in dat winkelcentrum, en tja, ik wilde de volgende dag naar de film...
Helemaal bovenin het winkelcentrum was de bioscoop gevestigd, en niet zo'n kleintje ook! Ik keek er mijn ogen uit. Bij het kopen van het kaartje, wat geheel zelfservice was, kocht ik de luxere plek. Tja, die 1,50 pond extra kon mij toen ook niet veel schelen, haha! Als ik het had gedurfd, had ik daar ter plekke een vreugdedansje gemaakt met het kaartje (of eigenlijk bonnetje) in mijn vuist geklemd. Ik ging gewoon de volgende dag, in de ochtend en een dag eerder dan Nederland, eindelijk de verfilming zien van The Mortal Instruments - City of Bones. Ik had voor ik naar Londen ging stiekem nog gehoopt op een première, maar helaas, One Direction was ze voor... (ik weet niet of er anders alsnog een premiere zou zijn geweest maargoed, so be it, Londen maakte zelf al meer dan goed!).
Na nog een heerlijke bak koffie bij Starbucks - mijn favoriete koffietent op vakantie en tijdens dagjes weg -, ben ik na nog een kleine ronde door het winkelcentrum weer richting het hotel gegaan.

Na een makkelijk maar smakelijk ontbijt ben ik de volgende dag direct weer richting Westfield vertrokken. Wat een winkelcentrum, echt waar. Ik keek er mijn ogen uit; er zaten/zitten daar zo ontzettend veel winkels! Voor ieder is er wel iets leuks. En er zat ook een Foyles, boeken... Boeken! Deze winkel werd dan ook snel mijn boekenvriend op deze trip, omdat ik het centrum zelf niet ben ingeweest.. Het was een enorme bouwput en ik wist gewoon niet goed welke kant ik op moest om naar die geweldige Waterstones te gaan. Dus dat staat nog steeds op het lijstje voor later. Maar Foyles was ook leuk, hoor! Heb mij er prima vermaakt.
Daarna ben ik naar de bioscoop gegaan, waar ik heerlijk in een luxe, leren stoel kon zitten en waar ik echt op een fijne manier een film heb gekeken. Het geluid was goed, en die stoel... ook kwam ik erachter dat ze er heel lange reclamefilmpjes lieten zien van tevoren, ach, ook wel eens leuk om te zien hoe ze daar in het buitenland mee omgaan. Maar de film vond ik echt heel leuk. Niet helemaal zoals in het boek, maar er zaten wel degelijk stukken in die ik ontzettend gaaf gedaan vond. En mijn grote held Magnus Bane kwam natuurlijk tot leven! Geweldig gespeeld door Godfrey Gao, maar dat is misschien wel persoonlijke smaak.

*fangirling*

De volgende missie was het zien en aanraken van een brug.
Mijn innerlijke fangirl had al weken lang gesmeekt om nog iets uit de wereld van de Shadowhunters te bezoeken, en dat was dus mijn volgende doel die dag. Blackfriars Bridge, die een in mijn ogen mooie rol speelt in de The Infernal Devices-serie. En ja, ik moet bekennen: ik vond het zo fijn om deze brug aan te raken! Sorry/NotSorry, maar die brug was wel een van de dingen die ik echt wilde zien in het echt. Ook heb ik nog een blik geworpen op St Paul's Cathedral, en ben ik (tja, Harry Potter locatie) nog over de Millennium Bridge gelopen. Verder heb ik genoten van de mooie uitzichten en van andere mooie gebouwen.
Zo ontmoette ik bijvoorbeeld deze mooie, grote jongen:

Bong Bong Bong

Deze dag vulde ik verder door gewoon stukjes met de metro te gaan rijden, her en der uit te stappen en mijn ogen de kost te geven. Ik heb erg veel gelopen maar het was het allemaal zeker waard. Wat een mooie gebouwen staan daar. Ik kon er uren naar kijken. 's Avonds ben ik nog een rondje gegaan door Westfield, waar ik nog eens een kaartje had gekocht voor de film voor de volgende dag, tja, ik was er nu toch, en daarna heb ik met een bezoekje aan Starbucks de dag geheel in stijl afgesloten.

De laatste volle dag van mijn trip was aangebroken, en deze dag heb ik nog twee plekken bezocht waar ik graag naar toe wilde. De eerste bestemming was Buckingham Palace, waar ik echt een tijd heb rondgehangen om alles in mij op te nemen. Ik kende het natuurlijk wel van televisie, maar in het echt is het gewoon prachtig. De wisseling van de wacht heb ik niet gezien, maar misschien wil ik dat in de toekomst ook zeker nog eens gaan bekijken!

Queen Victoria Memorial

Natuurlijk moest ik ook echt een museum bezoeken. Ik ben dol op musea, en hier in Londen staat/stond een heel groot en fijn museum: National History Museum. Daar heb ik een hele tijd rondgelopen, er is daar zo ontzettend veel te zien. Het museum is ingedeeld in aparte zones, waar verschillende dingen gezien kunnen worden. Zo had je een gedeelte over dinosaurussen, met zelfs een bewegend exemplaar, maar ook een gedeelte over de aarde. Er was voor iedereen iets te zien en te leren. Ik voelde mij daar echt weer kind, al die leuke feitjes en fossielen en andere interessante dingen. Wat een avontuur, en zeker een aanrader voor de liefhebber van musea in Londen!

In de rij voor het National History Museum

De laatste dag heb ik voornamelijk op het station King's Cross doorgebracht voor een aantal uur. Gelukkig maar, want het was die dag best druk en ik had er niet aan moeten denken om mijn trein te moeten missen. King's Cross is natuurlijk ook hét station voor Harry Potter-fans. Ik heb 9 3/4 gezien, maar ben er zelf niet mee op de foto geweest omdat er echt een ontzettend lange rij stond. De winkel stond helaas ook stampvol, dus dat bezoekje heb ik ook op mijn denkbeeldige "nog te doen in Londen-lijstje" gezet. Want ooit wil ik ook nog eens naar de Warner Bros. Studio Tour dus dat kan ik dan tegen die tijd misschien ook wel combineren. Wel erg leuk om het perron eens in het echt te zien trouwens!

En toen mocht ik zwaaien... Dag Londen... Het doet nog steeds een beetje pijn, want ik vond het daar echt heerlijk. Ik heb altijd al een zwak voor Engeland gehad, ben er nu in totaal 3x geweest, op verschillende plekken, maar toch trekt dat land mij nog steeds. En nu ik in een bliksemvaart Londen heb bezocht, weet ik zeker dat ik daar ook meer van wil zien. Ooit ga ik weer terug, echt wel!