Maar niet voordat november langs is geweest! En in die maand gaat het allemaal gebeuren.
Althans, dat hoop ik.
Dit jaar besloot ik mee te doen aan NaNoWriMo; National Novel Writing Month.
De bedoeling is dat ik in de hele maand november 50.000 woorden geschreven weet te krijgen.
50.000 woorden!
Het lijkt erg veel, ook in mijn ogen. Ik blijf in mijn ogen een "beginnend schrijfster", het grootste verhaal dat ik geschreven heb tot nu toe is zo'n 19.000 woorden. Dat vond ik best lastig, maar tegelijkertijd ook gemakkelijk.
Aan de ene kant zit je tegen het woordenaantal aan te hikken, terwijl je weet dat al die schrijvers die in je boekenkast staan, al zoveel woorden hebben geschreven dat ze dit makkelijk kunnen halen. En toch... de twijfel blijft bestaan. Zal ik het aantal woorden behalen? Wat als ik midden in het schrijfproces alsnog een writer's block krijg? Wat als, wat als, wat als?!
Hier tegenover staat dat, als ik eenmaal lekker aan het schrijven ben geslagen, ik ook zo een paar duizend woorden achter elkaar op papier zet. Laatst heb ik tot 3 keer toe een verhaal herschreven en elke dag schreef ik zo'n 3.000 tot 5.000 woorden. Dus ja, ik kan het wel! Ik moet het alleen nog doen.
NaNoWriMo. Ik heb mijn plan al deels klaarliggen, ik ben nog steeds elke dag aan het bedenken hoe ik mijn tijd ga indelen. Toch ga ik niet alles tot in detail plannen. Dit doe ik bewust. Ik merk, als ik iets niet gepland heb, er toch andere verhaallijnen in mijn hoofd tevoorschijn getoverd worden dan ik in mijn hoofd had en daardoor krijgt het verhaal een geheel andere wending. En in mijn hoofd zoveel mogelijk opslaan en af en toe een kernwoord opschrijven werkt voor mij op het moment toch het fijnst.
Ik ben al een tijd bezig geweest met een verhaal dat al heel lang in mijn hoofd zit, maar op een gegeven moment zat ik vast. Echt heel erg vast. Waarom weet ik eerlijk gezegd nog steeds niet. Ik mistte iets. Ik had het idee dat ik iets vergeten was. Alsof de film was vastgelopen in mijn hoofd, en ik niet bij de filmspoel (of zoals tegenwoordig, bij het digitale bestand) kon komen om het opnieuw af te laten spelen.
Toen ik een ander plot in mijn hoofd kreeg (wat ik als eerste wilde gebruiken voor NaNoWriMo), ben ik daar best wat mee opgeschoten. Ik had alleen daar ook iets mee. Weer liep ik vast.
Ik besloot, zoals ik in een eerdere blogpost vertelde, om karakter-lijstjes te maken. Elke karakter heeft zijn en eigen kenmerken, eigenschappen en verleden. Elk karakter is uniek. En terwijl ik deze lijstjes voor het nieuwe verhaal aan het maken was, begon een van mijn oude verhalen weer aan mijn gedachte-spinsels te trekken. De personages begonnen aan mijn mouw te trekken dat ik terug moest komen, omdat hun verhaal verteld moest worden.
Zo gezegd, zo gedaan. En nu ik deze lijstjes bijna af heb, beginnen alle scenes zich opnieuw af te spelen in mijn hoofd. De film is herstart! En ik zie het steeds helderder voor me.
Ik heb daarom besloten dit oude verhaal op te pakken voor NaNoWriMo. Op deze manier blijf ik ermee bezig en hoop ik het verhaal - een groot deel daarvan althans- op papier te krijgen en het verhaal de eer te geven die het verdient.
Over een paar dagen is het zover. De start van NaNoWriMo. Van 1 november tot en met 30 november zal ik mijn uiterste best doen om die 50.000 woorden te behalen en mijn verhaal te laten sprankelen voor de eerste keer. Mijn personages zijn er klaar voor, de film in mijn hoofd is er klaar voor.
Kom maar op, november!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten