Oh man… Het heeft even geduurd eer ik de juiste woorden kon vinden om te kunnen laten weten en lezen hoe en waarom dit verhaal mijn hart heeft gestolen. De eerste keer dat ik het las - toen nog onder een andere titel -, lukte dat me niet goed. En nog altijd weet ik niet zeker of ik mijn gedachtes en gevoelens over het verhaal van Lily en Jim überhaupt ooit onder woorden kan brengen, want zelfs de mooiste, knapste, scherpste, beste, gevoeligste woorden komen niet bij het gevoel wat het mij gaf en nog altijd geeft. Toch ga ik het proberen, want dit boek is gewoon alles ineen. Alles op het spel verdient het om onder de aandacht gebracht te worden, in de spotlights te staan (past ook goed bij Lily, in de spotlights staan tijdens het uitvoeren van haar grootste droom) en om keer op keer gelezen te worden! Want WAUW. Dat is denk ik het enige woord wat de lading voor mij dekt - en dan nog voelt het als ‘te min’. Maar… WAUW.
Vanaf de eerste pagina’s viel ik tijdens de tweede keer lezen opnieuw keihard voor het verhaal van Lily en Jim. Het verhaal wordt uit beide personages verteld, waardoor je ze als lezer stukje bij beetje leert kennen. Hoewel ze een verschillend leven leiden, een geheel eigen karakter hebben, en ze elkaar eigenlijk in eerste instantie proberen te ontwijken door een aantal verkeerd getrokken conclusies, begint er toch iets te smeulen. De deuren van hun hart en van het leven komen steeds meer open te staan. Wanneer ze inzien dat ze meer op elkaar lijken dan eerder gedacht, wagen ze de sprong en zetten ze alles op alles om ervoor te gaan. Voor elkaar te gaan. Totdat het noodlot toeslaat en het een geheel andere wending lijkt te krijgen. Durven ze eerlijk genoeg te zijn tegenover elkaar en tegenover zichzelf, elkaar te laten begrijpen hoe zij in het leven staan en alles op het spel te zetten om samen de toekomst te kunnen trotseren?
Lily is een jonge, sterke vrouw die weet wat ze wil. Ze gaat voor haar grote droom, zelfs als het haast ten koste gaat van zichzelf. Ze moet en zal (met alle liefde) laten zien wat ze kan en wat ze waard is, of haar lichaam het er nu mee eens is of niet. Ze heeft de grootste zet al eens gewonnen en ze zal de overwinnaar blijven, hoe dan ook. Niets en niemand krijgt haar klein! Zelfs niet de mensen om haar heen, die zien wat er gebeurt en er een andere mening over hebben. Ze blijft bij haar standpunt… of toch niet?
Want dan komt Jim in haar leven. Hij is zelf ook zo’n fanatiek persoon in het uit laten komen van zijn grote droom, of beter gezegd zijn eigen missie, en steekt hier het liefst elk uur, elke minuut en het elke seconde van de dag zijn energie in. Niet alleen voor zichzelf, of voor de mensen die op de uitkomst zitten te wachten vanwege investeringen, maar vooral voor degene die hem lief is. Of, nadat Lily in zijn leven is verschenen: die hem lief zijn, en iedereen die hierbij hoort. Hij stuurt al zijn liefde en passie de juiste kant op, om het tot het meest sprankelende eindresultaat te krijgen die men verdient. Pas dan voelt het goed. Al voelt alles tegelijkertijd ook dubbel… want hoe houdt je je eigen trots en je eigen hart vast, als er van meerdere kanten aan je getrokken wordt - ook door je grote liefde - maar jijzelf ook je eigen idee erover hebt?
Alles op het spel is echt zo’n boek dat je in één keer uit moet/gaat lezen, hoe dan ook. Omdat je niet kunt stoppen met lezen, maar tegelijkertijd wil je dat ook weer heel langzaam doen, want als de laatste bladzijde is omgeslagen, is het over, klaar, uit. Het is één van die boeken die je hart laat smelten, breken en alles laat voelen wat er te voelen valt: ze zijn verschrikkelijk, en tegelijkertijd zo ontzettend mooi, goed en onmisbaar! Het eist gewoon om gelezen te worden.
Dit is niet alleen vanwege het indringende, prachtige verhaal van Lily en Jim, maar ook vanwege de heerlijke, fijne schrijfstijl van hartenbrekende hartenlijmer (of hartenlijmende hartenbreker), en tevens bouwer van deze rollercoaster van gevoelens, Tamara Haagmans. Ze trekt je met haar pen gewoonweg het boek in, om je niet meer los te laten. En dat zelf loslaten.. mij lukte het in ieder geval niet direct. En nog steeds niet helemaal. Want ik denk nog altijd alleen maar: WAUW.
*PS: Alle lof voor deze auteur van eigen bodem, want ook de tweede keer hield ik het niet droog tijdens het lezen. Dus van mij een kleine waarschuwing: zakdoekjes binnen handbereik houden is misschien een slim idee ;) *
*Nog een PS: ik heb het je al eerder gezegd, Tamara, maarre: ik vind dit boek nog steeds beter dan 'Een weeffout in onze sterren' ;) *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten