dinsdag 3 november 2015

Keep calm and love autumn!

Wat heb ik genoten van mijn vrije dag vandaag! Behalve dat ik mijn huishoudelijke dingen al vrij snel klaar had - ik houd sowieso van een opgeruimde kamer, dus daar was ik zo mee klaar, het was vervolgens wachten tot de wasmachine klaar was, ik mijn was in de droger kon doen en vervolgens eruit kon halen zodat ik het op kon vouwen en mijn kast weer kon vullen -, én bijna een boek uit heb gelezen, heb ik vooral genoten van de tijd dat ik buiten was. Eerst om wat boodschappen te halen, later in de middag ben ik het bos ingedoken om de frisse buitenlucht eens goed op te kunnen snuiven.

Ik werk op het moment 5 dagen in de week, begin in de ochtend en ben aan het begin van de avond klaar. Met de korte dagen van de laatste weken, en al helemaal sinds de wintertijd is ingegaan, natuurlijk, is het al donker wanneer ik klaar ben... En eerlijk is eerlijk, ik heb geen zin om in het donker nog een fijne wandeling te maken ;) dus dat doe ik nu tijdens mijn vrije dagen, wat absoluut geen straf is, overigens!



Ik houd van dit seizoen. De hele wereld verandert, terwijl het toch dezelfde wereld blijft. De natuur maakt zich op voor de winter; overal verkleuren de bladeren van groen richting bruin, rood, oranje en geel. Vanmiddag regende het zelfs bladeren toen ik onder een boom liep en een groep vogels haastig opvloog, zo geweldig! (niet dat ik die vogels liet schrikken, natuurlijk, maar het regenen van de bladeren)
Weggedoken in de heerlijke warmte van mijn winterjas keek ik mijn ogen uit, ik kan echt zo ontzettend genieten van de frisse buitenlucht tijdens de herfst! Het is koeler, de wind af en toe guur, maar tegelijkertijd verwarmt de herfstzon en een winterjas je precies genoeg om niet te verkleumen. De bladeren die knisperden en kraakten onder mijn voeten, daagden mij uit om ze de lucht in de gooien; het liefst hadden ze nog dat ik tussen ze in sprong. En weet je, dat had ik nog graag gedaan ook! Helaas was er geen grote bult te vinden en was ik zo aan het wandelen dat ik geen tijd maakte om zelf een bult bij elkaar te schrapen om er alsnog een duik in te nemen. Tja, wat de herfst al niet bij me losmaakt... ;)

Wat ik nog meer fijn vind aan het buiten wandelen, is dat ik altijd weer nieuwe inspiratie weet te vinden om over te kunnen schrijven en over na te kunnen denken. Ik heb vorderingen gemaakt met enkele recensies, en er schoten nieuwe, verhelderende beelden op in mijn hoofd van de avonturen van mijn eigen personages. Yes, ze zijn er nog! Ik mis ze zo ontzettend, ik mag dan misschien niet zo veel schrijven op het moment als ik zou willen, maar ik ben blij dat ze mij nog steeds vertrouwen als hun verteller. Dat ze mij de tijd geven die ik nodig heb om alles zo uit te denken dat alle avonturen als puzzelstukjes in elkaar zullen vallen tot één geheel. Dus kom maar op, personages, mijn vingers jeuken om weer aan de slag te gaan!

En zoals ik al eerder zei, heb ik bijna een boek uitgelezen vandaag. Nou ja, het boek wat ik de afgelopen week aan het lezen ben geweest - Een Wereld zonder Hemel, door Veronica Rossi. Ik heb het al eens eerder gelezen, maar het vervolg stond nu al zo lang op mij te wachten, dat ik besloot weer eens een boek te herlezen, voor ik in een nieuwe titel begon. Ik geniet opnieuw met volle teugen en ik kan dan ook haast niet meer wachten om in De Eindeloze Nacht te kunnen beginnen! Misschien moet ik het derde en daarmee ook het laatste deel van deze trilogie maar alvast aanschaffen - Het Stille Blauw. Mooie titels voor deze herfst, toch? ;)


Herlezen jullie wel eens boeken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten