maandag 16 februari 2015

Recensie - Dodenweg (Saksenburcht #1), door Olga Hoekstra

Als rechercheur Thomas DeLohr op de zaak van een tweetal auto-ongelukken wordt gezet, dreigt de aanblik van het verwoeste lichaam van een van de vrouwelijke slachtoffers hem terug te trekken in zijn verleden. Een verleden dat hij met alle macht probeert te vergeten. Bij iedere stap die hij richting de ontrafeling van de dodelijke puzzel zet, raakt hij verder verwijderd van de daadwerkelijke oplossing. Dan blijkt dat een van de slachtoffers een sinds een paar weken vermist meisje is en dat de crashes helemaal geen ongelukken zijn. Thomas bijt zich vast in de zaak, iets wat hem zijn carrière en zijn toch al niet stevige grip op zijn leven kan kosten.
Fleur Benedictus is beginnend journalist en vooral 'de dochter van' de beruchtste advocaat van Saksenburcht. Fleur moet en zal met haar primeur over de ongelukken op de DeRuyterweg de voorpagina halen. Haar pad kruist zich met dat van rechercheur Thomas DeLohr, een man die Fleur maar niet kan vergeten. Haar roekeloze zoektocht naar erkenning heeft enorme gevolgen. Niet alleen voor haarzelf, maar ook voor degenen die Fleur het meest lief heeft.



Dodenweg is een thriller die ik verslonden heb. Waarom?
Het verhaal is zenuwslopend spannend, de personages zijn goed uitgewerkt en de vertelwijze van het geheel vind ik geniaal.
De emoties van de slachtoffers rillen door je lijf wanneer je over hun angstige laatste momenten leest, terwijl het verhaal verder wordt verteld uit de oogpunten van rechercheur Thomas DeLohr en journaliste Fleur Benedictus. Tussendoor krijg je ook een glimp te zien van de mysterieuze, donkere gedachten van de dader, wat her en der voor kippenvel zorgt. Ja, Dodenweg laat de lezer absoluut op het puntje van de stoel zitten, tot de laatste pagina aan toe...

Het verhaal las snel weg voor mij, zeker door deze manier van vertellen; ik bleef geboeid, bleef puzzelen in mijn hoofd, terwijl ik ook meeleefde met de slachtoffers van deze dader, die ook een eigen verhaal heeft. Juist doordat het verhaal van meerdere kanten wordt verteld, vond ik deze thriller erg interessant en smaakte het absoluut naar meer! Tevens is de samenwerking van hoofdpersonages Thomas en Fleur vurig, op welk vlak ook; zij laten hoe dan ook het vuur tussen hen in smeulen, terwijl beiden proberen op hun eigen manier hun verleden naast zich neer te leggen en zich op het heden, de toekomst en natuurlijk de zaak zelf te focussen, met alle gevolgen van dien.

Thomas DeLohr is een rechercheur die zijn eigen zaak met zich meedraagt, maar zich daar zo weinig van aan probeert te trekken. Hij stort zich volledig op het werk om zoveel mogelijk over andere dingen na te denken dan over zichzelf, want hoe verder hij de dingen wegstopt, hoe makkelijker alles lijkt.
Fleur staat dapper haar mannetje (of eerder gezegd: vrouwtje) op de werkvloer van de krant. De machtsstrijd die daar heerst gaat haar niet in de koude kleren zitten, maar ze vecht door. Al is het ook alleen maar om haar vader te laten zien wat ze écht wil in het leven en dat ze dat ook écht kan, in plaats van in zijn voetsporen te treden en een leven te leiden dat ze niet voor zich ziet.
Thomas en Fleur hebben naast de zaak waar zij aan werken zeer uiteenlopende persoonlijkheden. Dat is tegelijkertijd precies de aantrekkingskracht die tussen hen in hangt, vanaf het begin af aan. Ze prikkelen elkaar tijdens het werken aan de zaak, houden elkaar scherp, maar confronteren elkaar ook met punten waar ze tegenaan lopen, wat de spanning onderling zeker ten goede doet, als je het mij vraagt.

Tijdens het lezen hield ik er nog net geen notitieblokje bij om alles wat ik had gelezen in het kort op te schrijven; ik wilde namelijk zo ontzettend veel onthouden! Elke naam en bijbehorend personage vestigde zich in mijn hoofd; wat ik wel wist is dat tussen al die boeiende personages ééntje rondliep die veel meer wist van de gruwelijkheden die gebeurden, op een geheimzinnige plek waar alleen de dader weet van had.  Het was dat ik nog andere dingen te doen had, anders had ik het boek in een ruk uitgelezen. Ik moest gewoon weten wie het was.

De spanningsboog blijft door het hele boek strakgespannen, en dan het einde.. Ja, ik heb absoluut genoten. De schrijfstijl van Olga Hoekstra is vlot en zeer gedetailleerd, maar ze laat ook ruimte over voor de fantasie van de lezer. Dat is zeker een ding dat ik heel erg waardeer tijdens het lezen van een thriller als Dodenweg. Het is nog even wachten op het vervolg, maar dat ik het wil lezen, is een ding dat zeker is.
Een aanrader voor iedereen die houdt van een thriller waarbij je blijft puzzelen en waarbij je aan de pagina's gekluisterd blijft zitten!


Uitgeverij: Xander Uitgevers
ISBN: 9789401602518
Te koop bij: Libris, bol.com, Kobo, Amazon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten