woensdag 5 november 2014

Writing Wednesday - NaNoWriMo #1

Zoals jullie weten, schrijf ik elke woensdag over mijn schrijven in de Writing Wednesday-blogpost. Nu het eindelijk november is, zal ik deze rubriek de komende weken volop gaan vullen met mijn vooruitgang tijdens het grootste, gezelligste en leukste schrijfevent van het jaar: NaNoWriMo!
Een hele maand lang elke dag schrijven met z'n allen, in de hoop om per persoon tot dat magische aantal van 50,000 woorden te komen.
Hoe ver zal ik tot nu toe al gekomen zijn?

Afgelopen zaterdag is NaNoWriMo eindelijk begonnen. De voorbereidingen om snel van start te kunnen had ik allemaal al klaar, en die eerste dag ging het voor mijn gevoel dan ook als een speer. Samen met Rosa, Jim en Daan schreef ik vrijdag al 2,058 woorden! Netjes voor een eerste dag.
Voor mijzelf wil ik de planning van 1,667 woorden per dag aanhouden, niet teveel en niet te weinig. Op die manier is het behalen van de 50,000 woorden een eitje! Nou ja, enigszins, want het blijft op sommige dagen toch wel een crime om überhaupt aan bijvoorbeeld 1,000 woorden te komen, laat staan 1,667! Maar we gaan het weer proberen. Het is vorig jaar ook gelukt, dus het lukt nu vast nog een keer!

Na die fijne schrijfsessie zaterdagmiddag, sloeg het noodlot toe. Zaterdagnacht werd ik ziek. Lekker dan. Het eerste wat mij stiekem ook door mijn hoofd schoot was dan ook: "Maar, maar, maar... Nu gaat mijn hele schrijfplanning in de war! Paniek, PANIEK!"
Hoe graag ik ook wilde schrijven, het lukte gewoon echt niet. Ik heb de rest van het weekend op de bank gelegen, met een dikke deken over mij heen, een kruik tegen mij aan, ingestopt met allemaal dikke kussens en een boek naast mij. Naast mij, ja, want zelfs het lezen ging niet. Toen raakte ik helemaal licht gefrustreerd. Oh, wat ben ik toch ontzettend slecht in ziek zijn...

Gelukkig gaat het vanaf gisteren een stuk beter. Ik was gisteren de hele dag druk in mijn lijf, ik wilde zoveel mogelijk doen en inhalen wat ik allemaal had gemist. Eerst de "moet"-dingen afgemaakt, om vervolgens relaxt achter de laptop te kunnen kruipen. En met succes! Gisteren telde ik een mooie 3,310 woorden bij mijn totaal op mijn profiel van NaNoWriMo, waardoor ik op het moment op 5,368 woorden sta. Dit is nog niet genoeg om weer gelijk te spelen met mijn planning, maar ik heb gister zeker een inhaalslag gemaakt, wat betreft het inhalen van mijn gemiste schrijfkansen door die stomme griep.

Wat vond ik het fijn gisteren eindelijk weer bezig te zijn. Wat was het fijn om met een luisterend oor klaar te zitten voor mijn favoriete personages en om te zien in wat voor soort wereld zij eigenlijk leven.
Jim kwam zelfs om een hoekje kijken! De woorden die ik gisteren schreef, waren allemaal vanuit zijn oogpunt. Ik heb een heel helder moment met hem gehad, waardoor ik kon zien hoe hij is geworden zoals hij is geworden. En eigenlijk is hij altijd al zo geweest en is hij dus helemaal niet veranderd. Wel vond ik het erg fijn om zo open en eerlijk over hem te kunnen schrijven, na weken van voorbereidingen en uitzoeken hoe hij nu werkelijk in elkaar stak. Ik kon totaal geen hoogte van hem krijgen; dat is nu wel anders!

Hoe meer ik schrijf, des te beter ik in het verhaal zit en des te meer ik weet hoe ik alles op moet schrijven. Ik hoop dat het op deze manier voort blijft zetten, zodat ik gemakkelijker in de richting van de 50,000 woorden kom. Dat is toch mijn eerste doel. Met dat aantal woorden heb ik toch al een aardig verhaal op papier gezet, misschien wel het grootste deel! 50,000 woorden: Dat smaakt naar overwinning. Ik wil dit gewoon winnen. Voor mijzelf, maar zeker voor mijn personages.
Vanmorgen tijdens een kop thee kreeg ik nog een kleine twist voor het verhaal in mijn hoofd, wat ik vlug in mijn telefoon heb gezet om later mee aan de slag te gaan. Misschien ga ik daar zometeen maar eens mee aan de slag. Oh, al die leuke dingen die ik nog wil schrijven over en met Rosa en Daan, en Jim stiekem ook. Jim is ergens toch wel leuk om over te schrijven! En die schimmige nieuwkomer Paul, daar moet ik ook eens beter op gaan letten...

Rosa, Jim, Daan en ik gaan nu snel verder met de zoektocht naar woorden, want er valt nog wat in te halen van de afgelopen dagen. Er is maar één ding dat ik nu het beste kan doen...
Ik moet schrijven, schrijven, schrijven!

Tot de volgende update! :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten