zaterdag 11 oktober 2014

Book Talk: Recensie - Mijn vriend Ben, door Julia Romp en Megan Lloyd Davies


Ben is geen gewone kat. Het kleine zwartwitte zwervertje is vies en argwanend. Wanneer het ziek wordt krijgt Julia het beestje toch te pakken. Julia's negenjarige zoon George is autistisch. Hij is eenzaam in zijn eigen stille wereldje. Maar alles verandert door de komst van de kat. George noemt zijn nieuwe vriendje Ben. Ze lachen en spelen samen en krijgen een hechte band. George praat weer met zijn moeder - en dat heeft Ben voor elkaar gekregen! 
Drie jaar lang is het trio onafscheidelijk. 
Tot er een ramp gebeurt. 


In september 2009 raakt de kat zoek. George is meteen helemaal van slag. Wanhopig gaat Julia op speurtocht. Ze bezoekt asiels, hangt overal posters op en geeft Ben zelfs zijn eigen Facebook-pagina. De weken worden maanden. Het is bijna Kerstmis. George praat niet meer. Maar dan gebeurt het wonder. Vier dagen voor Kerst tijdens een zware sneeuwstorm komt er eindelijk een sprankje hoop, een telefoontje helemaal uit Brighton, meer dan tachtig kilometer van Londen vandaan.


*****

Door het enthousiasme van Ilse die het boek ook heeft gelezen, besloot ik dat ik het ook graag wilde lezen. Een boek met een lief katje op de voorkant, een aansprekende achterkant en lovende woorden; dit kon niet anders dan een mooi boek zijn! Nu weet ik dat je hier mee op moet passen natuurlijk, want het kan altijd tegenvallen, maar niets is minder waar. Ik ben ontzettend blij dat ik dit boek heb aangeschaft enkele maanden terug en het direct kon gaan lezen. Dit boek heeft mij zeker geraakt.

Het boek is in enkele delen opgesplitst. Het eerste gedeelte gaat over het leven van George en Julia vóór Ben in hun leven komt. George heeft met niemand een goed contact, leeft in zijn eigen wereld en heeft geen hechte band met anderen; zijn moeder Julia probeert hun band te versterken, al weet ze dat het tevergeefs is.
In het tweede gedeelte gaat het over de hechte vriendschap tussen een jongen en een kat; de vriendschap die al begint te ontstaan vanaf het moment dat George voor het eerst oog in oog komt te staan met het vieze katje, dat bij hen steeds eten komt halen. George verandert ontzettend in zijn gedrag, Julia kan het zelf ook haast niet geloven als ze ziet wat voor vriendschapsband er ontstaat tussen een dier en haar autistische zoon. Door Ben krijgen zij en George ook een betere band, ze kunnen na jaren weer korte maar echte gesprekken met elkaar voeren, zonder dat George zich direct wilt afzonderen.
Met z'n drieën groeien ze steeds meer naar elkaar toe, als een echt gezinnetje.
Totdat Ben plotseling nergens meer te vinden is, het derde gedeelte in het boek.
George is ontroostbaar wanneer hij hier achterkomt, geeft zijn moeder de schuld van de verdwijning van Ben, zijn beste maatje, en hij trekt zich geheel terug in zijn eigen gedachtes. Wat volgt is een hartverscheurende zoektocht naar een vermist gezinslid; ook al is het een kat, het is wel de kat in het leven van Julia en George. Niet zomaar een kat; misschien wel het belangrijkste wezen in het leven van George.

Het feit dat dit een waargebeurd verhaal is, deed ergens zeer aan mijn hart. Natuurlijk weet ik dat dit soort verdwijningen vaker voorkomen, dat mensen veel vaker naar hun vermiste huisdier op zoek zijn dan ik zou willen. De band tussen mens en dier kan zo hecht zijn, dat het echt als een gebroken hart kan voelen als dit contact verbroken wordt. Ik heb het in het verleden al meegemaakt dat ik een huisdier moest gaan missen en dat is niet leuk. Ik weet dat het altijd kan gebeuren. Ik weet dit wel, George weet dit niet, en dat brak mijn hart echt. Hij kan er niets aan doen, en ik had hem zo graag gerust willen stellen, net als zijn moeder. Het verdriet van hem is zo voelbaar dat het soms even slikken was tijdens het lezen. Naast dit verdriet bevat dit boek zeker ook zeer vertederende momenten en momenten waarop je de gekke situaties tussen George en Ben geheel voor je ziet, alsof je er zelf elke keer weer bij bent. Het is een heel mooi beschreven levensverhaal dat makkelijk te lezen is en je een blik gunt in het leven van deze bijzondere familie.

Dit is een boek voor mensen die graag een lief, bijzonder en aandoenlijk verhaal willen lezen. Een verhaal gevuld met hoop en inspirerende mensen. Het is een verhaal dat maar weer eens laat zien hoe belangrijk familie en vriendschappen zijn voor een mens (en dier!) en het zal niet snel uit je hoofd verdwijnen.


Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 9789044338317

1 opmerking:

  1. Aww, mooie recensie hoor Ivette! Fijn om te lezen dat je het ook een gaaf boek vindt. Al wist ik dat stiekem al wel, ghèhè. En weet je, nu ik weer zo aan dit boek denk door deze recensie, moet ik er ineens aan denken dat ik op Facebook een tijdje terug een pagina tegenkwam. Die pagina gaat over de schilderijen die gemaakt zijn door een autistisch meisje van vijf. Dat meisje was eerst ook heel stil en teruggetrokken, maar sinds ze een kat heeft, is dat helemaal veranderd. Super mooie foto's staan daar op die pagina. Moet je maar 'ns kijken!
    https://www.facebook.com/pages/Iris-Grace-Painting/

    BeantwoordenVerwijderen