Het gaat tot nu toe wel iets makkelijker dan gedacht. Al had ik de tweede dag wat opstart-problemen; het schrijven ging gewoon niet. De woorden wilden niet naar buiten komen, hoe hard ik ook aan ze trok en hoe veel ik ook tegen ze schreeuwde.
Dus toen ben ik gaan opruimen. Dat helpt mij vaak toch wel met het legen van mijn hoofd en ja hoor: de eerste ideeën stroomden naar binnen! Uiteindelijk heb ik die dag toch ruim 2.000 woorden geschreven. Heerlijk! De andere dagen gingen gemakkelijker; zitten, typen, klaar.
Soms zitten er misschien wat mindere dagen tussen, en die mindere dagen zullen zich vast nog wel een aantal keren laten zien deze maand, maar de betere dagen maken een hoop goed!
Ik merk nu al dat het verhaal een iets andere wending heeft genomen dan ik eerst van plan was. Tijdens het schrijven dwarrelen steeds kleine stukjes van het verhaal door mijn hoofd, waar plots geheel andere scenes uit blijken te vloeien dan verwacht. Ik leer de personages steeds beter kennen, en een personage blijkt toch iemand anders te zijn dan hoe hij zich aan mij had voorgesteld. Hmmm....
Maar dat houdt het verhaal wel interessant. Ook voor mij, want omdat op zulke momenten geheimen ontrafeld worden/ontdekt worden, blijf ik ook als schrijver nieuwsgierig hoe het verhaal zich verder zal ontplooien.
Zo zie je maar, dat ook een schrijver voor verrassingen kan komen te staan. Je kunt nog zoveel uitstippelen, zoveel verhaallijnen compleet hebben uitgedacht op papier en er zo zeker van zijn dat het zo zal lopen, maar het zal je niet altijd lukken het zo te houden. Je karakters houden je soms voor de gek! Ze beloven je het een te doen, maar doen vervolgens het ander. Ze flappen de verkeerde woorden uit hun mond, dat kan leiden tot gênante conversaties. Of ze hebben gewoon een compleet ander karakter dan je had verwacht, wat het een en ander behoorlijk overhoop kan gooien.
Vervelend? Integendeel! Ik haal er veel meer voldoening uit als ik geheimen ontdek die ik eerder nog niet gezien had en om deze te bestuderen. Het is fijn om te schrijven over nieuwe dingen die je plots in de verte ziet opdoemen in het donkerste gedeelte van je brein.
Ik hoop dat ik dit tempo vol weet te houden, ik zal er in ieder geval mijn uiterste best voor doen!
Voor nu is mijn doel de 10.000 woorden halen. Als het vandaag niet lukt, dan wel morgen.
50.000 woorden, HERE I COME!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten