Nou... Dat later terugkomen werd dus al wat eerder. Nee, ik heb mijn NaNoWriMo-project nog niet af. Ja, ik heb mij (deels) overgegeven aan de stemmen van de - nog steeds naamloze - personages die niet langer willen wachten om hun verhaal te doen. Dat wordt nog een mooie kluif trouwens, een verhaal vertellen over mensen die nog altijd niet weten hoe ze precies heten.
Gelukkig is het nu nog plotwerk, her en der een stuk interactie dat beschreven wordt, en nog geen hele scènes die uit mijn vingers rollen. De scènes draaien wel al op volle toeren in mijn hoofd, althans met minder goede kwaliteit. Het is als een ouderwetse film dat afgespeeld wordt, met nog veel onduidelijke beelden en krakende stemmen, maar het wordt stukje bij beetje helderder. Misschien komt dat ook omdat ik dit verhaal vorig jaar al eens tegenkwam, op den duur niet precies wist welke kant het nu eigenlijk allemaal op ging, en omdat men nu plots wél zin heeft om over hun belevenissen te vertellen.
Ik zal het wel zien. Ik geef mij er in ieder geval aan over en zal mijn personages de tijd geven wanneer zij die nodig hebben. Toch blijf ik mij nog afvragen: "Zal het mogelijk zijn om hen een time-out te geven wanneer ik tussendoor bezig ga met het afmaken van het andere project?" Dat zou stiekem toch wel makkelijk zijn! Aan de andere kant: er zijn zoveel auteurs die gewoon doorgaan met schrijven en schrijven, hoeveel verhalen ze ook nog hebben liggen en hoeveel er ook af moeten. Natuurlijk hebben de verhalen die zo goed als af zijn voorrang, maar de auteurs blijven wel doorgaan met schrijven. Dat wil ik ook, want dat schrijven zelf mis ik enorm. Daarnaast is het verbeteren van "Project NaNoWriMo" ook leuk, en nodig. Ik zal echt een middenweg moeten zoeken om beiden te doen op hetzelfde moment.
Maar het zal mij lukken. Op den duur. Met veel wil en veel zin is ontzettend veel mogelijk ;)
Het liedje van George Ezra - Listen to the Man staat sinds vandaag op de playlist voor "Project nummer 2", om het zo maar te noemen. Op het moment staan er 5 liedjes in, maar dit liedje verdient extra aandacht. Ik vind het een heerlijk vrolijk liedje, de clip is geweldig en het laat de personages van "Project nummer 2" zien wie ze daadwerkelijk zijn in mijn hoofd. Dat heb ik sowieso nodig, helemaal als ik hen zelf een naam moet gaan geven, want dat blijft een lastig verhaal. Een naam is zo belangrijk, een naam hoort je hele leven bij je - als het goed is -, het is een eerste indruk, een uitleg van wie jij bent, het maakt jou deels tot wie je bent.
Ik ben benieuwd wat de komende tijd zal brengen wat schrijfwerk betreft; ik hoop in ieder geval dat het plannen van het werken aan deze twee projecten tegelijk zal gaan lukken. Het moet gewoon lukken! Mijn schrijfkronkels staan nog net niet op knappen...
Keep calm and write on. Misschien is het wel gewoon zo simpel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten