De I van... Ingewikkeld

Ik moest aan dit woord denken op het moment dat ik de kerstspullen van zolder haalde vorige week. Elk jaar is het weer hetzelfde liedje, en elk jaar neem ik mijzelf voor het nu toch écht eens anders te doen, zodat het niet meer voorkomt. Zodat ik volgend jaar niet opnieuw hoef te gaan zitten prutsen en pulken maar gewoon direct alle versiering kan ophangen wanneer ik daar zin in heb in december.
Dit jaar bleek opnieuw dat ik het vorig jaar ook niet had gedaan en ik baalde er stiekem best van. Waar ik het over heb?
Kerst-verlichting. Elk jaar zit het weer in de knoop, zitten alle lampjes en snoertjes ingewikkeld in een doos gepropt, om op het moment dat ik ze eruit haal tot de conclusie te komen dat ze als snoer zelf ook nog eens ingewikkeld in elkaar steken en in de meest onmogelijke knoop zitten die je je maar kunt voorstellen. Hoe haal ik het elk jaar weer in mijn hoofd, of moet ik eigenlijk zeggen: hoe weet ik het elk jaar weer te vergeten om ze niet zo in een doos te stoppen, maar eerst netjes in een opgerolde sliert te wikkelen en het vervolgens vast te maken? Het scheelt tijd, kostbare tijd, en vooral ook lichte frustraties.

Nu is dit natuurlijk maar één vorm van het woord "ingewikkeld", je hebt ook nog de betekenis die veel mensen vaak gebruiken voor iets wat niet lukt omdat ze het niet begrijpen, niet doorhebben of omdat ze het heel anders zien.
Laten we schrijven als een voorbeeld nemen. "Schrijven is toch niet zo ingewikkeld? Als je toch al weet waar je over gaat schrijven, dan vloeien al die woorden en letters toch zo uit je vingers, en dan is je verhaal en/of boek zo klaar!" Euhm, nee, zo ligt dat bij mij dus niet. En ik heb mijn vermoedens dat dat bij andere (ervaren) schrijvers zo ook niet werkt. Ik kan het verhaal in mijn hoofd hebben, maar denk je eens in wat er nog meer komt kijken bij een verhaal, naast het schrijven zelf? Je moet je personages leren kennen, je moet ongeveer weten hoe je verhaal gaat lopen, je moet bedenken hoe je je uit onverwachte situaties gaat redden wanneer je personages besluiten het over een heel andere boeg te gooien. Dit is slechts een kleine greep uit mijn schrijfbeleving, en ik vind het zelf dus ingewikkelder dan "gewoon zitten en schrijven".

Een ander voorbeeld is een vraag die ik nog wel eens krijg tijdens het lezen van bepaalde boeken. "Is Engels niet heel ingewikkeld?" Ik vind van niet. Vroeger was het zeker niet mijn beste vak op school, als ik net aan een zesje haalde, was ik al heel blij! Toch heb ik het mijzelf de laatste jaren aangeleerd om Engels te gaan lezen en de taal opnieuw te ontdekken. Die keuze maakte ik onder meer omdat ik op sommige boeken gewoonweg niet te lang wilde wachten; ik wilde ze direct kunnen lezen als dat even kon, zonder te hoeven wachten op de vertaling. Ik merk dat ik steeds makkelijker begin te lezen in het Engels - natuurlijk pak ik er af en toe nog wel een woordenboek bij, zoveel weet ik nu ook weer niet -, en tijdens mijn reizen naar Engeland merkte ik dat het spreken ook makkelijker ging. Bij elkaar drie vliegen in één klap dus!

En tenslotte als laatste voorbeeld wat ik aan wil halen: het leven. Ik hoor vaak om mij heen hoe ingewikkeld het leven eigenlijk wel niet is. Is dit ook echt zo?
Is het leven echt zo ingewikkeld als wij allemaal roepen, of maken we het onszelf gewoon moeilijk omdat we dat gewend zijn? Omdat we gewend zijn te knokken voor wat we willen? Maken we dingen ingewikkelder dan ze in werkelijkheid zijn, omdat we ons daardoor dapperder en slimmer kunnen laten lijken en voelen, wanneer we het probleem weten op te lossen en we dan misschien zelfs wel een schouderklopje krijgen van de mensen om ons heen? "Wow, dat is dapper van je, dat had ik echt niet gedurfd of gekund." "Wat ben jij slim zeg, dat had ik echt niet bedacht!"
Zelf denk ik dat we het gewoon echt veel te moeilijk en te ingewikkeld voor onszelf maken. Misschien is het overlevingsinstinct, misschien is het wat anders, maar ik denk echt dat we het veel minder ingewikkeld zouden kunnen maken op sommige momenten. Sommige dingen zijn ingewikkeld, zullen wij met z'n allen ook niet gaan begrijpen; niet vandaag, ook niet morgen, en ook niet overmorgen. Of er moet plots een wonder gebeuren, waardoor het iets minder ingewikkeld lijkt en waardoor we er anders naar kunnen kijken. Maar andere dingen zijn ook veel minder ingewikkeld dan we denken of zien.

Als we ons iets meer zouden focussen op de dingen die op dit moment gebeuren in het leven, en waar we wel iets aan kunnen doen, laten we dat dan ook doen. Laten we het leven minder ingewikkeld maken. Laten we juist met z'n allen die onmogelijk ingewikkelde paden bewandelen en laten we eens kijken wat er aan de andere kant van die paden ligt. Misschien ligt daar wel de oplossing voor alles en is het pad op de terugweg daardoor een stuk minder ingewikkeld dan het op de heenweg was.

Ingewikkeld? Het is maar hoe je het zelf ziet en wat jij er zelf van maakt.
Ik denk dat ik dit maar eens in mijn eigen oren ga knopen en het ook meer moet gaan proberen: kijken of bepaalde dingen nu werkelijk ingewikkeld zijn of dat ik ze zelf ingewikkeld maak. ;)