Voor mij heeft november in ieder geval zeker in het teken van typen van zoveel mogelijk woorden gestaan. Of ze nu allemaal even goed zijn, dat maakt mij eerlijk gezegd al niet meer uit. Wat ik wel heb gemerkt is dat, hoe vaker en regelmatiger ik met het verhaal bezig ben, hoe soepeler het meestal lijkt te gaan. Natuurlijk loop ik ook af en toe nog vast, maar dat is niet erg. Iedere auteur heeft dat wel eens, of je nu schrijver bent als beroep, of als beginneling aan de slag bent gegaan: het komt allemaal wel. Het is niet zo dat er na november direct gestopt moet worden met schrijven. Gelukkig niet zeg, integendeel! Wij zullen altijd blijven schrijven, waar en wanneer dan ook.
Misschien ben je na die 50,000 woorden nog steeds niet uitverteld over je personages. Kunnen zij hun monden nog steeds niet houden, omdat ze nog veel te veel te zeggen hebben en die willen laten weten dat ze nog altijd in je hoofd zitten. En ze zullen in je hoofd blijven zitten tot je hen allemaal hebt gehoord en hun gedachten hebt opgeschreven.
Ik weet dan ook niet zeker of ik na die 50,000 woorden wel echt uitgeschreven ben. Mijn vermoedens? Niet. Absoluut niet. Sowieso vind ik mijn verhaal nog iets aan de kortere kant, dus het moet her en der wat aangevuld en nog iets beter uitgedacht worden, voor ik echt zal vinden dat het verhaal echt he-le-maal verteld is. En ik stop niet voor de stemmen in mijn hoofd het met mij eens zijn.
Daarna komt natuurlijk ook de verbeterfase nog langs. Ik voel mij nog niet over alle stukken even zeker en prettig, maar er zijn zeker wel stukken die ik wél goed vind. Niet perfect, maar wel goed. Dat is al een begin. Zodra ik het grootste gedeelte klaar heb, zal ik alles nog eens rustig doorlezen, stukken schrappen, herschrijven, op mijn eigen tempo. Ik zal er niet zoals deze maand een druk op zetten, want dat leest niet prettig. Wat ik gelukkig wel weet, is dat ik de afgelopen weken steeds beter ben gaan inzien hoe het verhaal in elkaar steekt, hoe mijn personages in elkaar zitten en hoe zij zich gedragen. Het verhaal wordt daardoor net een tikkeltje beter dan hoe ik het gepland had voor ik begon aan NaNoWriMo. Dus wat dat betreft voel ik mij al in zekere zin een winnaar!
Op dit moment ben ik nog geen "echte" NaNoWriMo-winnaar. Ik kom nog een kleine 10,000 woorden tekort. Toch zal ik nog zoveel mogelijk schrijven wanneer ik kan, in deze laatste paar dagen van november. Er zijn nog 5 hele dagen te gaan, inclusief vandaag. Er is dus nog van alles mogelijk. Het kan nog! Voor mijzelf heb ik alleen besloten dat ik mij niet meer zal pushen en haasten. Ik heb gemerkt dat dat niet lekker werkt voor mij. Hoewel ik geen problemen heb met deadlines, voelt deze maand op dit moment als een soort verplichting, en ik wil dat niet in mijn schrijfwerk terug kunnen zien. Het moeten geen geforceerde scènes worden die ik schrijf, puur omdat ik alleen maar die 50,000 wil halen. Wat ik wel voor ogen heb, is dat ik de 45,000 kan halen, en dat vind ik al een heel doel op zich. De 40,000 is gepasseerd, dus ik weet dat het kan. En ik zal er ook zeer blij mee zijn als ik zoveel woorden heb weten te schrijven, al is het dan geen felbegeerde 50,000.
Wat ik hiermee wil zeggen: we hebben nog enkele dagen, en er is van alles mogelijk. Toch mogen wij trots op onszelf zijn op het aantal wat wij tot nu toe al op papier hebben weten te krijgen, of het nu 10,000 woorden zijn, 25,000, 40,000 of minder wanneer je nog helemaal niet zo ver bent. Je bent met je verhaal bezig geweest, en dat is waar het allemaal om gaat. Je hebt je hoofd leeggemaakt en ruimte gecreëerd voor je personages, die een stem verdienen en hopen dat jij hun gedachten opschrijft. Alleen die aandacht voor de personages is al een geweldige prijs. Er is pas tijd voor paniek wanneer je je personages helemaal niet meer hoort. Op dat moment kun je namelijk helemaal niet schrijven, en dat is vreselijk. Ik vind dat althans vreselijk. Zonder hen voel ik mij niet compleet. Dus ik zal ze blijven koesteren na november, en zal ze hartelijk bedanken voor de hulp die ze mij hebben gegeven tijdens deze maand. Want zonder hen had ik sowieso geen 40,000 woorden geschreven.
Wees trots op je personages, en wees vooral trots op jezelf. Want we hebben allemaal geweldig werk verricht! :)
En dan gaan we nu de laatste dagen nog even (langzaam, licht, druk, hard, welke vorm dan ook) knallen met z'n allen!
zit nu zelf op de 37000 woorden maar typ lekker verder. voor mij is het al een zetje in mijn rug om eindelijk eens fanatiek verder te gaan met mijn verhaal. heb gelukkig nog genoeg inspiratie. misschien red ik die 50000 woorden wel.
BeantwoordenVerwijderen