zaterdag 15 november 2014

Book Talk: Recensie - Overlevers, door Chris Weitz

Welkom in New York, een stad die wordt geleid door tieners.

Zij zijn de overlevers van de mysterieuze Ziekte. Nu leven ze in een wereld zonder internet, elektriciteit of andere hulpmiddelen. Voedsel wordt steeds schaarser, het risico op conflicten groter. De tieners hebben zich georganiseerd in stammen en elke stam is tot de tanden bewapend.

Jefferson is, een beetje tegen zijn wil, de leider van de Washington Square-stam. Donna, op wie hij in het geheim verliefd is, kent hij al van kleins af aan. Als ze een aanwijzing vinden over een mogelijk geneesmiddel voor de Ziekte, gaan ze op een levensgevaarlijke road trip om de mensheid te redden.


Ik zag het al als een film voor me, na het lezen van de achterflap. Een donker dystopisch verhaal, waarin alle jonge kinderen en volwassenen bezwijken aan een mysterieuze ziekte, en waardoor alleen nog tieners overblijven. Tieners die zich eerder puur vermaakten met internet, telefoons en televisie, maar nu op zichzelf aangewezen zijn en daardoor groepen gaan vormen om te kunnen overleven. Want dat de wereld is veranderd, dat is zeker. Zelfs de tieners worden steeds gewelddadiger, met soms gruwelijke praktijken en dood en verderf. Zullen de tieners ooit weer een glimp kunnen opvangen van hoe de wereld ooit is geweest? En zullen zij erin slagen een medicijn te vinden voor deze vreemde ziekte?

Het verhaal wordt verteld vanuit hoofdpersonages Jefferson en Donna.
Jefferson is een jongen die probeert te redden wat hij redden kan, en eigenlijk te goed voor de wereld waar hij nu in leeft. Hij weet wat hij wil, alleen is hij soms te bang om zijn mening te geven en hij mist zijn broer ontzettend. Hoe zou hij het gedaan hebben? Zou hij trots op hem geweest zijn op hoe hij de groep leidt?
Donna is precies het tegenovergestelde. Een meisje dat geen blad voor de mond neemt en soms kan ze nogal chaotisch overkomen. Of ze zo overkomt omdat ze diep in haar hart deze nieuwe wereld niet aankan en daarom maar een masker opzet, of omdat ze echt zo is, daar ben ik (helaas) niet achter gekomen.

Het verhaal dat Chris Weitz probeert neer te zetten, heeft zeker potentie. Het is alleen jammer dat dit in mijn ogen niet geheel uit de verf is gekomen. Het verhaal ging voor mijn gevoel veel te snel, er werden dingen ingegooid op plekken waar ik ze niet nodig vond of die ik geheel overbodig vond voor het geheel. Misschien dat dit komt omdat dit zijn eerst boek is, aangezien hij vooral leuk is in films maken, en dat het daarom anders overkomt op mij persoonlijk.
Het verhaal wordt hier en daar wat luchtiger door de terugkoppelingen op diverse filmtitels en games - de tieners hebben hun schietervaringen voornamelijk uit games gehaald -, en het gemis van bijvoorbeeld het gebruik van telefoons en internet is voelbaar, maar ook daar worden oplossingen in gevonden. Een jongen die zo van Facebook houdt en zijn gehele kamer heeft omgebouwd tot een ware Facebookpagina, inclusief verwisselbare statusbalken en foto's, vond ik wel grappig gevonden. Het geeft goed weer hoeveel internet voor de mensheid betekent tegenwoordig.

Misschien ben ik wel te oud voor dit boek. Ik vond het op sommige momenten wel spannend, maar ik miste het gevoel er daadwerkelijk ingezogen te worden. Voor jongeren van dezelfde leeftijd als de hoofdpersonen is dit wellicht iets anders, al zet ik dan stiekem toch ook mijn vraagtekens bij het gedrag van de diverse personages van diezelfde leeftijd; het kan er bij mij niet in dat je tijdens een bloederige achtervolging plots aan geheel andere dingen in het leven denkt om uit te voeren, in plaats van je eigen leven te redden.
Ik kon mij daardoor dan ook moeilijk inleven in de personages, ik kreeg niet echt het gevoel dat ze er daadwerkelijk stonden, behalve Jefferson dan gedeeltelijk.
Tegelijkertijd vond ik sommige situaties te snel opgevolgd, alsof ik een stuk had gemist - dus ik las stukken terug, zonder resultaat -, waardoor ik niet lekker in het verhaal kon komen.

Toch zie ik nog steeds potentie in het plot in het algemeen. Ik hoop dan ook echt dat het vervolg beter zal zijn, aangezien ik zag dat dit een eerste deel van een trilogie is en het boek daarom dus ook een open eind heeft.
Of hij moet het plot gaan verwerken in een script, met her en der wat aanpassingen, en er een film van maken. Want daar is Chris Weitz in mijn ogen beter in.


*Hierbij wil ik uitgeverij Luitingh Sijthoff hartelijk danken voor het recensie-exemplaar.*
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
ISBN: 9789021807836

2 opmerkingen:

  1. Heb je Gone ook gelezen? :-) Het klinkt wel behoorlijk gelijkaardig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die heb ik gelezen... wel alweer een tijdje terug, maar daar kom binnenkort verandering in *herlezen ivm deel 2 die ligt te wachten*. Dus ergens wel blij dat ik die "link" niet heb (her)ontdekt ;) kon ik dit boek toch wat frisser lezen :)

      Verwijderen