woensdag 8 oktober 2014

Writing Wednesday - "Ze waren zo stil in mij" en NaNoFever

Het was de afgelopen dagen stil in mijn hoofd. Heel stil. Omdat ik druk bezig ging met meerdere sollicitatie-brieven, lange motivaties en korte motivaties, sloot ik de ramen en deuren in het schrijfgedeelte in mijn hoofd, onder het mom: hoe eerder ik dit af heb, hoe sneller ik weer bij jullie ben, lieve personages!

Ze hebben mij heel erg goed geholpen, zijn erg stil geweest en nadat ik gisteren en vandaag nog brieven had verstuurd, heb ik vervolgens de ramen en deuren direct weer opengezet.
Dat heb ik geweten! Niet zo zeer in woorden - die bleven steken op een aantal van 728 -, maar wel in beelden. Beelden van scenes, beelden van woorden die niet uitgesproken worden. Wat ben ik dan blij met zoiets als Pinterest, waar je precies die dingen kunt proberen te gaan zoeken die je voor je ziet, maar waarvan je soms gewoon niet weet hoe je het nu het beste kunt omschrijven.
De woorden die ik heb geschreven de afgelopen dagen zijn wel leuke woorden geweest, die mij ook inspireerden voor een andere scene die zich aan het vormen is wanneer ik mijn ogen sluit.
Ik schreef over een gezellig onderonsje tussen Rosa en Daan. En iets met een herfststorm, goh, waar zal ik die inspiratie gisteren toch hebben opgedaan... ;) verdere inspiratie kreeg ik van het nummer Geronimo van Sheppard, waar ik echt verslaafd aan ben geraakt sinds het steeds vaker op de radio werd gedraaid. Het is zo'n lekker vrolijk deuntje!
De andere scene staat nog niet op papier, en gaat niet over Rosa en Daan, maar over Rosa en Jim, in een verleden waar ze elkaar nog door en door dachten te kennen. Hier wil ik de komende dagen zeker mee aan de slag.

En ook de kriebels voor NaNoWriMo beginnen nu toch wel toe te nemen. Ergens is dat nog wel een klein puntje van stress, omdat ik dus nog niet weet of ik dan al klaar ben met het schrijven over Rosa, Jim en Daan. Ga ik met hen verder in november, of ga ik stiekem aan iets anders beginnen? Of ga ik gewoon aan twee projecten tegelijk werken? Ik weet dat ik dat laatste juist even wilde vermijden, omdat ik wel merk dat wanneer ik per project echt de tijd neem, ik het verhaal steeds beter voor mij kan zien, zonder dat er andere personages beginnen te gillen dat ze in het verkeerde scenario zijn beland.

Natuurlijk is het nog lang geen november. Nog 23 dagen en een paar uur, dan gaan alle remmen los en zal de NaNoFever echt in alle hevigheid gaan losbarsten. Ik hoop dat ik tegen die tijd zo'n beetje weet wat ik precies wil gaan doen, waar ik over wil en ga schrijven die hele maand november. Maar misschien moet ik dat allemaal maar op z'n beloop laten en mij gewoon laten verrassen door mijn personages in mijn hoofd, van welk verhaal ze dan ook zijn. Misschien moet ik dan anders maar eens bedenken hoe ik mijn schrijfbrein in twee kamers kan indelen, zodat ik het ene moment met het ene project bezig kan, en het andere moment met het andere. Of zal ik dan toch maar echt apart blijven schrijven, project voor project, en een verhaallijn dus compleet loslaten...

Zucht... keuzes, keuzes. Maar dat is voor latere zorg!


1 opmerking:

  1. Geronimo vind ik ook een super leuk nummer :) Hoorde het een keer op tv en heb het toen direct aan mijn favorieten toegevoegd.

    BeantwoordenVerwijderen