Al die woorden gingen over een situatie tussen Rosa en Daan, waarin hun gedachten en emoties alle kanten opgingen. Uiteindelijk liep het zelfs zo hoog op tussen hen, dat een van de twee het roer compleet omgooide. Daar schrokken zij, maar ook ik van, het kwam zomaar uit het niets opduiken, en er was niets meer aan te doen.
Tot ik vanmiddag een ingeving kreeg van Daan. Daan heeft de afgelopen dagen een transformatie ondergaan in zijn persoonlijkheid, en dat heeft hij vanmiddag nog maar eens duidelijk proberen te maken door plots in mijn hoofd op te duiken en te gaan praten; hij bleef net zo lang praten tot ik mijn telefoon (het voorwerp dat het dichtst voor handen lag) erbij pakte en snel zijn gedachten in de notitie-app zette. Daarna wilde ik hem zo ontzettend graag knuffelen, want ik vond dat hij helemaal gelijk had. Op het moment dat hij vanmiddag besloot uit te leggen wat hij er van vond, is er een vonk tussen ons overgesprongen; nóg iets wat ik in het begin niet voor ogen had gehad, want ik zag hem ergens toch meer als een "bijpersoon". Maar er bestaat nu zeker een kans dat dit anders gaat lopen. Al ben ik dan wel benieuwd welke kant dat dan opgaat..
Ondanks er dus spanningen tussen hen hingen en nog steeds hangen, hebben Rosa en Daan samen voor een nieuw nummer op de playlist gezorgd, en dat is "All for Nothing" van de band Kensington. Een mooie toevoeging!
Maarrrr... er gebeurde ook nog iets anders! Ik heb weer een glimp van Jim opgevangen. Toen ik door nummers van "vroeger" aan het spitten was op Youtube, kwam ik een nummer tegen die ik altijd in mijn hoofd met Edward Cullen had gekoppeld door een fanmade-video over hem. Tijdens het luisteren kwam Jim even in beeld, waarin hij zijn frustraties toonde over de manier waarop hij in een onherkenbaar persoon dreigt te veranderen. Niet dat hij vampier wordt/is zoals Edward, maar het nummer past wel goed bij zijn gevoelens over zijn gedrag en hoe hij daarover denkt. Tot nu toe dan, want je weet het maar nooit, Jim heeft mij tenslotte al eens eerder verrast.
Het nummer waar ik het over heb: Animal I have become, door Three Days Grace. Deze staat tevens sinds deze week in mijn playlist.
Ik ben razend benieuwd wat de komende dagen gaan brengen. Ik heb in ieder geval zoveel mogelijk pen en papier bij de hand, en anders wel mijn telefoon. Ik wil geen moment zonder iets zitten, zonder iets om mee te schrijven met de kans dingen te missen, want hoe meer ik bezig ben met dit verhaal, hoe harder de personages beginnen te roepen en mij dingen willen laten zien. Ook naast mijn bed heb ik inmiddels wel iets om te schrijven neergelegd (mocht ik het in het donker toch niet kunnen vinden, heb ik gelukkig ook mijn telefoon nog op mijn nachtkastje liggen), omdat ik geregeld bij het in slaap vallen plotseling iets in mijn hoofd zie, wat ik dan zo snel mogelijk wil en moet opschrijven, uit angst dat ik iets belangrijks mis. Of het echt belangrijk is wat ze mij vertellen of dat het af en toe gewoon een geintje is om mij wakker te houden, dat zie ik dan de volgende ochtend wel.
In ieder geval kunnen ze mij nu niet verwijten dat ik niet naar hen luister, of het nu overdag is of 's nachts!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten