Don Tillman en Rosie Jarman zijn getrouwd en wonen in New York. Juist als Don wil vertellen dat Gene komt, zijn schuinsmarcherende beste vriend uit Australië, heeft Rosie nieuws: ze is zwanger.
Op zijn geheel eigen wijze verwerft de autistische Don in no time alle kennis over vader worden. Maar zijn oude zwakheden komen weer boven en brengen hem in de problemen. Terwij hij opgaat in het perfectioneren van alle praktische details, verliest hij zijn emoties totaal uit het oog. Hij dreigt Rosie kwijt te raken op het moment dat ze hem het hardste nodig heeft.
Wat een leuk vervolg! Dit zeg ik niet vaak over tweede delen van series, maar dit boek verdient het om leuk genoemd te worden.
Het boek zuigt je direct de wereld in van Don en Rosie, door verder te gaan waar het eerste boek, Het Rosie Project, eindigde. Na een kleine herhaling over hen en de personages die met hen te maken hebben, zodat je geheugen weer wordt opgefrist wie wie ook alweer was, zit je meteen goed vast voor de achtbaanrit die "het leven van Don en Rosie" heet.
Don en Rosie. De twee tortelduiven die eigenlijk het tegenovergestelde zijn van elkaar, maar juist daarom zo goed bij elkaar passen en een mooi stel vormen. En die nu dus een derde persoon in hun eigen leven zullen verwelkomen.
Dat Don zich geen raad weet met dit nieuws, en hiermee lichtelijk in zijn eigen vorm van paniek schiet, veroorzaakt de eerste grote looping van deze humoristische rit.
Waar ik het verrassend genoeg in het vorige deel allemaal nogal "van hetzelfde" vond, merkte ik dat ik mij daar tijdens het lezen van dit deel totaal niet aan stoorde. Natuurlijk heb ik wel een klein aantal keer gedacht: "Moet dit nu alweer zo lopen?", maar buiten dat heb ik genoten van dit boek.
Ik vind het totaalplaatje van dit verhaal leuker dan het eerste deel. Waar het in deel 1 voor mijn gevoel vooral een zeer lange, maar uiteindelijk leuke introductie van de personages naar elkaar betrof, vind ik dat er in dit nieuwe deel meer actie zit.
De vrienden van Don en Rosie zien in dat het leven een andere wending krijgt door de zwangerschap van Rosie, en dat dat de relatie bemoeilijkt. Daar komt nog eens bij dat Don zijn gekke fratsen en denkwerk weer compleet inzet voor de situaties waar hij in belandt door zijn "paniek", met alle gevolgen van dien. Vervolgens doet hij zijn best zijn vrienden te helpen bij het oplossen van hún problemen waar hij kan, op zijn eigen unieke en ietwat aparte manier, al heeft hij zelf meer dan genoeg aan zijn hoofd.
Hij bedoelt het echt goed, maar hij werkt zichzelf op deze manier wel nog meer in de nesten, waar zijn vrienden hem uiteindelijk op hun beurt uit willen halen om te redden wat er te redden valt.
Of dat ze gaat lukken? Daarvoor moet je echt zelf het boek lezen!
Klein spoilertje: De gedachtegang van Don en zijn nieuwe betekenis voor het hebben van "badtegels" vond ik erg leuk gevonden. Ik had het kunnen verwachten met een type als Don natuurlijk - zonder zijn gekke trekjes zou hij Don niet zijn tenslotte -, maar toch denk ik dat ik het zelf niet bedacht zou hebben op deze manier.
Ja, dit is zeker een waardig vervolg op Het Rosie Project. Heb je die nog niet gelezen? Lees hem snel, samen met dit nieuwe boek, en laat je meenemen naar de gezellige en humoristische chaos van Don Tillman en de rest.
Deze twee boeken zijn zeer fijne aanraders voor dit najaar!
En stiekem hoop ik op nóg een vervolg, want na dit einde kan het natuurlijk nog niet afgelopen zijn...
*Hierbij wil ik uitgeverij Luitingh Sijthoff hartelijk danken voor het recensie-exemplaar.*
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
ISBN: 9789024565719
Geen opmerkingen:
Een reactie posten