zondag 9 maart 2014

Ontwaken

De sluimerende duisternis lost zich langzaam op. De grauwe sluier die zich de laatste maanden over het leven had neergelegd is in gevecht met de fonkelende sterren aan de binnenkant van mijn oogleden. De sterren winnen aan kracht, zij weten wat er op komst is. Een schok schiet door mijn lichaam, als zij zich klaarmaakt voor de strijd. De grauwe sluier vecht hard terug, maar verliest steeds meer kracht. Het verliest niet alleen kracht, ook vermogen en omvang. Terwijl de grauwe sluier kleiner wordt, worden de sterren krachtiger, groter, feller. Een volgende schok door mijn lijf, ik haal diep adem en houd deze in, als de duisternis nog een aanval doet op de stralende sterren.
Dan komen de flitsende, felgekleurde bollen de sterren versterken. Rode, blauwe en groene flitsen schieten langs mijn dichte ogen als ik nieuwe energie in mijn lichaam voel gonzen. Mijn lichaam maakt zich op voor wat komen gaat. Mijn lichaam heeft een vermoeden, ik voel het aan alles; de felle flitsen, de lichte stuiptrekkingen, aan de energie die zich een weg door mijn aderen probeert te vinden. De grauwe sluier probeert nog een aantal rake klappen uit te delen aan de fonkelende sterren en kleuren die almaar feller worden en de sluier op hun beurt proberen op te slokken.
Dan wordt het nog een laatste keer donker, een moment ben ik de sterren kwijt, tot een laatste, witte flits het laatste beetje sluimerende duisternis verdrijft.

Mijn lichaam blijft gonzen, zachtjes trillend komen mijn ledematen stuk voor stuk tot leven. Mijn voeten tintelen, mijn benen worden onrustig. Ze willen rennen, stampen, vliegen desnoods; als ze maar weten dat ze vrij zijn!
Vlinders ontwaken in mijn buik, fladderen er lustig op los als zij er door die langs-schietende energie achter komen welke tijd is aangebroken. Vanuit mijn buikholte vliegen ze massaal naar mijn borst die ze in vuur en vlam lijken te zetten met het slaan van hun vleugels. Mijn hart wordt warmer, warmer, warmer. De warmte trekt samen met de vlinders door de rest van mijn lijf. Mijn armen ontspannen zich, mijn handen ballen zich tot vuisten en openen zich weer, mijn vingers trillend van opwinding wachtend op de finale.
Ik slik, mijn keel warm van de tintelingen die mij nog altijd in vuur en vlam zetten. Mijn wangen voelen hetzelfde aan als wanneer ik bloos. De rest van mijn hoofd wordt gevuld met dezelfde warmte die de rest van mijn lijf verwarmd en door de kracht van al die vlinders die mijn lichaam op hol brengen. Ik glimlach, eerst voorzichtig, dan breeduit, naar niemand in het bijzonder, en open ik mijn ogen.

Zonnestralen schijnen door mijn slaapkamerraam naar binnen, verwarmen de ruimte met hun eigen energie. Ik weet niet hoe snel ik mij om moet kleden en naar buiten moet gaan. Ik voel mij als Rapunzel in Tangled, wanneer zij voor het eerst in haar leven haar toren verlaat. Uitgelaten gooi ik alle ramen en deuren open en sprint naar buiten. Gooi mijn gezicht in het zonlicht en voel hoe mijn hele ziel en lichaam de vitamine D gretig in zich opnemen. Ik adem diep in en ruik vers gemaaid gras, bloemen, natuur. Natuur die opleeft in diezelfde energie als die ik zoveel mogelijk tot mij probeer te nemen.

Al mijn zintuigen staan scherp, oplettend, en tegelijkertijd open voor alles om mij heen.
Ik ben weer wakker. Mijn ziel is weer wakker, door de terugkomst van de zon. Diezelfde zon, die maanden terug werd verbannen door de sluimerende, grauwe duisternis.

Ik ben er weer, ik wist geeneens dat ik was weggeweest. De hele winter heb ik goed doorstaan, maar toch krijg ik het gevoel dat ik door het verdwijnen van de zon in die periode een gat in mijn hart, in mijn ziel heb gehad. Een gat waar ik tot nu toe geen weet van heb gehad, en ik sluit mijn ogen opnieuw. Ik omarm datgene wat ik al die maanden kwijt ben geweest; gelukkig waren de zon en dat stukje van mijn ziel al die tijd samen geweest en vullen ze dat gat in mijn ziel en mijn hart zo snel mogelijk weer op.
Met de zon, en het stukje ziel dat ik weer terug heb, voel ik mij weer compleet.
Wakker. Vol energie en inspiratie.

Hallo wereld! Dag grauwe winter, welkom lente! Ik ben blij dat je weer terug bent.
Ik ben er weer helemaal klaar voor!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten