Een keukenprinses wordt je niet zomaar. En ik geloof er zelf niet in dat je er als één geboren moet worden om er ook daadwerkelijk een te zijn. Oefening baart kunst! Vooral veel oefenen, en veel doen. En lezen, goed lezen! (de recepten dus.. want ik ben er nog niet heel goed in om alles uit mijn hoofd te maken.)
Afwegen, lepeltjes afstrijken, kruiden zoeken, de juiste ingrediënten weten te vinden en anders een snufje verbeelding erin gooien, mocht je er niet helemaal uit komen.
Maar waar haal je al die ingrediënten vandaan, als je zelf geen tuinier bent? (Ik heb namelijk op een of andere manier altijd moeite om plantjes heel/levend te houden, hoe goed ik er ook voor zorg. Oeps!)
Juist, dan ga je boodschappen doen! Met een lijstje, het gerecht al grotendeels klaar in je hoofd, ga je op pad om dat ene geweldige recept voor elkaar te krijgen.
Bij binnenkomst blaast de frisse airconditioning door je haren, maakt je direct alert: laat de speurtocht maar beginnen!
Stelling voor stelling, rek voor rek, vak voor vak ga je de producten langs, scan je snel alle namen tot je de juiste namen vindt en je de producten in je mandje of kar kan leggen.
Boodschappen doen vind ik heerlijk, op een bepaalde manier. Ontspannend ofzo. Niet dat het mijn lievelingsklusje is om te doen, soms heb ik er ook gewoon niet heel veel zin in en wil ik zo snel mogelijk die winkel door zodat ik thuis aan de slag kan... maar ik merk vaak genoeg dat ik ook half wegdrijf in gedachten als ik bezig ben met de dingen te halen die ik nodig heb. Ik haal wel alles, maar pas als ik buiten sta, op de fiets zit en op weg ben naar huis, probeer ik mij te bedenken wat ik eigenlijk heb gedaan, en lijkt het alsof ik het mij niet meer kan herinneren. Het zal de dagdromer zijn, denk ik...
En toch... boodschappen hoeft niet eentonig, haastig of saai te zijn. Laatst was ik ook aan het shoppen in de supermarkt, en was ik bezig de juiste keuze te maken voor het vlees om te gebruiken in het gerecht, toen een aardige, iets oudere meneer naast mij kwam staan, zacht een hand op mijn elleboog legde en vroeg: "Is dit vlees gekruid, of niet? Wilt u mij misschien even helpen?" Met een vriendelijke glimlach knikte ik en daar stonden we dan, half gebogen over het koelvak waar het vlees in opgeslagen lag. Al snel vonden we het vlees wat hij nodig had en hij bedankte mij nogmaals. Tja, dat soort dingen maken boodschappen ook wel weer leuk, vind ik! Spontaan. Anders vlieg je al snel je lijstje langs, spurt je door de winkel heen om zo snel mogelijk weer buiten te staan als je nog veel meer te doen hebt.
Naast het boodschappen doen probeer ik zo af en toe wat nieuwe recepten op te zoeken, om op te schrijven in mijn "receptenschriftje". Op deze manier houd ik de gerechten die ik heb gemaakt wat bij, weet ik altijd hoe ik het moet doen, maar ik schrijf ook recepten op die mij nieuwsgierig in de oren klinken. Dingen die ik nog nooit heb gemaakt en die ik in de toekomst wel eens wil proberen, want hoe vaker je nieuwe dingen maakt, hoe creatiever je wordt en stel je voor dat je dat ene recept niet klaarmaakt, wat zal je dan wel niet missen!
En het fijne aan de wachttijden van koken: lezen! Het is dan zo gemakkelijk om een boek bij te pakken, als ik toch moet wachten tot iets gaar is. Al is het wel opletten geblazen dat ik dan niet verdrink in het boek, en het eten helemaal vergeet... Gelukkig is dat nog niet gebeurd, haha! Maar op die manier weet ik wel twee leuke dingen te combineren, twee dingen die ik heerlijk vind om te doen, en dat is alleen maar goed. Een win-win-situatie!
Hoe leuk en heerlijk ik koken ook vind, af en toe smokkel ik een beetje en las ik een "restjes-dag" in. Eerst eens opmaken wat we nog in huis hebben, of wat er nog in de vriezer staat; bakjes leegmaken.
Vandaag is ook zo'n dag. Even rustig aan, want ook een keukenprinses heeft af en toe een moment van rust nodig.
Morgen is er weer een dag en daar ben ik alweer druk voor aan het brainstormen. Wat voor lekkers ga ik dan klaarmaken... Ik heb er nu al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten