Brainstormen en een nieuwe rubriek

Een blog is werken. Hard werken. Het is wel leuk werk om te doen, gelukkig! Maar af en toe krijg ik toch het idee dat ik het weer moet aanpassen. "Zal ik de lay-out weer eens veranderen?" "Welke dingen zal ik gaan posten?" "Ga ik eigen werk online zetten of wacht ik daar nog even mee? (om diverse redenen, waar ik meer over zal vertellen in een latere post)".
Jullie zien: mijn hoofd wilt dan nog wel eens flink op hol slaan! Tijd voor een kleine brainstormsessie, dus. Dit doe ik niet alleen in mijn zogenaamde blogschriftje, maar ook in mijn hoofd. In het schriftje schrijf ik de onderwerpen op waarover ik wil vertellen en onderwerpen die ik later nog wil behandelen als ik ze al eens eerder ter sprake heb gebracht. In mijn hoofd probeer ik in ruwe schetsvorm een beeld te vormen hoe de blogposts er dan uit moeten komen te zien. Soms poppen er een aantal zinnen op in gedachten die ik ook graag wil gebruiken en die schrijf ik vervolgens ook op in het schriftje.
En toch lijkt dit af en toe niet genoeg.

Een blog is een plek voor jezelf, dat moet altijd op de eerste plaats staan. En dat staat het zeker ook bij mij! Ik ben daarentegen ook een persoon dat altijd blijft malen en denken. Ik wil altijd maar weer vernieuwen, verbeteren, schrappen en aanpassen, want ergens is het nooit goed genoeg. Dit probleem kom ik geregeld tegen onder het schrijven; ik vind het nooit goed genoeg. Mensen kunnen ervan genieten en mij ervan proberen te overtuigen dat het echt wel potentie heeft en dat het echt leuk/grappig/spannend is, maar mijn innerlijke stem voelt zich nooit overtuigd. En soms is dat best wel vermoeiend. Toch weet ik dat ik best wel wat kan, en ik vind het leuk om te horen dat andere mensen mijn verhalen leuk genoeg vinden, want dat geeft mij toch ergens stiekem een boost.
Het geeft mij in ieder geval dat ene duwtje in de goede richting, voor als mijn hersenkronkels weer eens tegen die onzichtbare onzekerheidsmuur botsen. Met elk duwtje breekt de muur een stukje af en dat voelt goed.

Met mijn blog werkt het net zo. Ik blijf proberen mijn blog te verbeteren en aantrekkelijk te houden voor de lezers, maar het is wel mijn stukje. Mijn plek. En dus moet ik het ook gezellig houden voor mijzelf. Soms zit die muur nog wel eens in de weg, maar ik ben hard aan het werk om die muur eens klein te krijgen. Daarnaast word ik ook heel blij van mensen die door mijn enthousiaste verhalen bijvoorbeeld dezelfde boeken gaan lezen, het is zo fijn om de liefde voor die boeken te delen, haha! Dank jullie wel voor jullie leuke reacties! Dat wilde ik toch ook nog even kwijt, want lezers van een blog mogen ook wel eens bedankt worden.

Omdat ik jullie wel een glimp van het leven van deze "schrijvende Bookiemonster" wil laten zien, bedacht ik mij dat een persoonlijke rubriek ook wel iets is voor op mijn blog. Ik kan er in korte stukjes schrijven hoe ik schrijf, wat ik ermee doe, en dingen als "tags" posten. Tags zijn invullijstjes, die geregeld op blogs langskomen en soms persoonlijke, en/of bijvoorbeeld boekengerelateerde vragen bevatten als je op boekengerelateerde blogs kijkt. Op die manier leer ik niet alleen mijzelf beter kennen, maar kunnen jullie ook lezen hoe ik over dingen denk en hoe ik te werk ga.

De posts in deze rubriek zal ik gaan plaatsen onder de naam "Wie ben ik", gevolgd door het onderwerp van dat moment. Ik heb er in ieder geval al veel zin in, en hoop dat jullie deze posts net zo leuk gaan vinden als ik!

*En ja, dat op die foto... dat ben ik! Samen met een aantal van mijn favoriete boeken.*