dinsdag 10 oktober 2023

Dag leessleur, welkom terug leeszin!

*veegt de laag stof van de blog*

Zo, beste, lieve volgers, het heeft even geduurd... maar echt, ik heb dit gemist! Zowel het lezen als het bloggen over de gelezen boeken en over mijn andere lees/schrijfavonturen. Want man, man, man...

Het begon met een sluw boekenduiveltje dat steeds maar weer probeerde mij bij mijn ongelezen boeken weg te houden. Het sprong vurig en strijdend tussen mij en de boekenkast in, dus tussen mij en de ritselende pagina's en de blinkende covers van alle parels die vol ongeduld stonden te trappelen om eindelijk eens gelezen te worden... 
Tot ik op den duur geen enkele boek meer oppakte; behalve Atlas, want hoe kon ik het slot van het verhaal van De Zeven Zussen nou weerstaan? Nou, niet! Maar...
Dat was wel gelijk het laatste boek dat ik echt met aandacht verslonden heb. Vervolgens heb ik nog enkele andere titels opgepakt, sommigen uitgelezen, sommigen aan begonnen maar weer weggelegd - de kinderboeken die ik las vond ik wel even lekker om te lezen, even iets anders dan alle dikke pillen - maar uiteindelijk kreeg het boekenduiveltje, dat inmiddels tot een megaversie was uitgegroeid, me dan toch te pakken, en las ik zo goed als niets meer.

Tot lieve auteur Marijke F. Jansen mij berichtte dat er een derde (tevens slotdeel) zou volgen in haar boekenserie over de Sprookjesjager. Ik was daar zo ontzettend nieuwsgierig naar en met frisse moed begon ik aan de eerste pagina's. En.. wauw! Ik heb het verhaal al helemaal gelezen, maar omdat ik er graag nog een stukje over wil schrijven om iedereen nieuwsgierig te kunnen maken over het boek - het is gewoon echt zo'n mooi slotdeel! -, ben ik het nu nogmaals aan het lezen. En ik kan jullie verzekeren dat ik opnieuw geniet met volle teugen!

Leesvoer!

Het heeft een tijdje geduurd, maar ik ben echt zo ontzettend blij dat ik weer een stukje leesrust kan creëren voor mezelf, én ook weer van boeken kan genieten, want echt: dit was echt niks voor een lezer zoals ik. (Oh, en ik moet ook bekennen dat het er mede toe heeft geleid dat ik mijn reading challenge heb verwijderd; ik wil weer lezen puur voor de lol, zonder dat ik er de druk van zo'n challenge - ook al heb ik het zelf ingesteld - achter voel. Eerder vond ik het nooit een probleem, maar de laatste tijd begon het mij in de weg te zitten. En ja, ik had het ook op 1 kunnen instellen, maar het ging mij nu vooral om het principe ;) )

In ieder geval ben ik dus heel blij dat het sluwe boekenduiveltje weer vertrokken is - had ik al gezegd dat ik heel blij ben dat ik weer aan het lezen ben? IK LEES WEER! -, en ik sta te popelen om ook de blog weer goed te gaan gebruiken. Want praten over boeken en schrijven blijft toch het leukste wat er is, al zeg ik het zelf ;)

Tot snel, tot schrijfs!


maandag 28 november 2022

Recensie - Wintermagie, door Jen Minkman, Cathinca van Sprundel, Emmy van Ruijven, Lysander Mazee, Marijke F. Jansen, Suzanne Peters, Isolde Boers, Maresa Jacobse, Fenneke Zwaaneveld, Cassandra Sterling, Vivian van Leeuwen, Annette van Geloof


On the first, second, third (etcetera) day of Christmas, my true love gave to me...

Twaalf Nederlandse auteurs zijn "allen tezamen gekomen" om fans van young adultverhalen te voorzien van genoeg leesvoer voor de hele kerstperiode! Voor alle 12 dagen van kerst is er een verhaal te lezen. De verhalen bevatten zonder uitzondering een sprankje magie, of het nu om een magisch bos, een midwinterfeest, een kerstboomboerderij, een mysterieuze sneeuwkoningin of een afgelegen dorpje in Canada gaat. Laat jij je ook meevoeren door deze wintermagie?

Voor mensen die het liefste de hele kerstvakantie opgekruld bij het haardvuur een boek lezen!



Laat je meevoeren naar wervelende levens in zowel onze eigen wereld als sprookjesachtige omgevingen in deze sprankelende verhalenbundel!


In eerste instantie heb ik eerst per verhaal een korte impressie opgeschreven voor mezelf, maar ik merkte dat ik het lastig vond om bepaalde dingen voor mij te houden… ik heb er nu dus maar voor gekozen zoveel mogelijk uit te leggen hoe de bundel mij in het geheel bevallen is, en hoe het in elkaar steekt. Ik weet in ieder geval zeker dat er veel lezers zullen zijn die het deze winter zullen verslinden!


Wat deze verhalenbundel de lezer vooral laat zien, is dat er heel veel (aanstaand) schrijftalent woont in eigen land. Elk verhaal laat een vleugje eigen creativiteit zien van de betreffende auteur, wat laat smaken naar meer. Wat ik vooral leuk vond, was dat er verschillende stijlen en stemmen te lezen waren, het is echt een verhalenbundel met voor ieder wat wils. Hoewel het als een zogenoemd young adult-boek betiteld wordt, vond ik het zelf vooral een divers verhalenlandschap op zich, met meer dan alleen ‘young adult’. De ene auteur schrijft met een divers randje, de andere auteur durft de sprong te wagen en ons mee te nemen naar een voor ons (tot nu toe) onbekend landschap dat aanvoelt als een sprookje op zich waar magie in de lucht hangt - letterlijk en figuurlijk. Een gemaskerd feest of twee wordt niet geschuwd, net als een ander groots dansfestijn, en mythes worden aangehaald waardoor je stiekem gaat hopen dat er een vleug waarheid in zit omdat, nou ja, een mythe is een mythe en maakt ons als mens nieuwsgierig naar meer. Mij in ieder geval wel!


Zelf ben ik in ieder geval blij dat ik het boek gelezen heb. Het heeft me meegenomen in verschillende levens, laten hopen op sprankjes vuur, warmte en liefde, en bovenal las het - doordat het losse verhalen zijn - heerlijk onder een dekentje op de bank of luie stoel, met tussen de verhalen door genoeg tijd voor het halen van een warm drankje. Waar ik het persoonlijk het meest van onder de indruk ben geweest, zijn mijn bezoeken aan een ware kerstbomenboerderij en een koninkrijk met een heuse wintervorst, en het sprookje omtrent een sneeuwkoningin en onze eigen wereld is nog altijd blijven hangen… zou het dan toch…?


Wintermagie laat ons vooral zien dat er overal en altijd een vleugje betovering hangt. Het laat je hopen op meer, op een teken, en op mooie happy ever afters, zowel in onze eigen wereld als in een van de werelden naast die van ons ‘achter hun sluier, wuivend naar ons en smekend of wij ook een kijkje daar komen nemen’. Het laat je sidderen van de kou maar ook van onderhuidse spanningen, het laat je hunkeren naar een knapperend houtvuur en opvlammende kaarsjes om meer licht in de wereld te brengen. Het laat je zelfs opkijken bij elk bezorgbusje dat langsrijdt, terwijl je verwachtingsvol wacht op je (boeken)pakketje! Het is een heuse winterse wereld die voor de lezer opengaat, en die je op zal willen slokken tot de lente weer begint.


Voor de aanstaande kerstvakantie, voor mensen die van kerstmagie houden en voor de overige winterdagen is Wintermagie uitstekend leesvoer!



Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789493265301 (paperback), 9798215433249 (ebook)

*****

Volg ook de rest van de blogtour omtrent deze sprankelende verhalenbundel!





maandag 3 oktober 2022

Recensie - Trammelant op Texel, door Lily Frank


Kitty heeft een burn-out. Vervelende herinneringen aan de laatste maanden voordat ze zich ziek meldde overspoelen haar regelmatig en alleen al het denken aan werk bezorgt haar de bibbers. Om los te komen van alles besluit ze om een weekje naar Texel te gaan. Eens kijken of het herfstweer daar de zorgen uit haar hoofd kan waaien! Alleen heeft ze dat niet met haar werkgever durven overleggen omdat ze zich al zo schuldig voelt dat ze overspannen thuiszit.

Maar dan treft ze op de boot naar het Waddeneiland Mees, die éne collega die heeft bijgedragen aan haar burn-out en die wel de laatste persoon is die ze tegen wil komen. En laat hij nu net dezelfde week uitgekozen hebben om daar vakantie te vieren...



Een feelgood met een levensecht randje dat zich afspeelt op het - in mijn ogen - mooiste Waddeneiland dat er is: dat klonk gewoon perfect! Ik sprong dan ook direct in het diepe toen ik Trammelant op Texel kon gaan lezen, en geloof mij: dit boek is nodig. Dit boek zo ontzettend nodig; niet alleen omdat het een boek is dat alleen Lily Frank kan schrijven met haar pen gevuld met liefde en hier en daar een zinderende cliffhanger en heel veel gedachtes en gevoelens, maar vooral omdat het over een onderwerp gaat dat steeds meer ter sprake komt in de samenleving, maar waar helaas nog niet altijd het begrip voor te vinden is dat nodig is voor de mensen die ermee te dealen hebben.


Kitty is een jonge, energieke vrouw - althans, zo zag ze zichzelf altijd -, die in een burn-out terecht is gekomen door dingen die zich de laatste maanden hebben afgespeeld, vooral op haar werk. Het valt haar zwaar; eerder had ze altijd haar woordje klaar, ging ze door en door tot haar doel bereikt was en blonk ze van de energie. Hoe kan het zijn dat nu alleen de gedachte aan werk haar plots letterlijk en figuurlijk de adem beneemt, ze daardoor niet eens meer uit haar woorden of gedachten lijkt te kunnen komen en ze zichzelf stukje bij beetje uit het oog dreigt te verliezen? 

Om de stress rondom het werk los te kunnen laten en zichzelf terug te vinden, besluit ze een weekje naar Texel te gaan om alles te laten bezinken. Het idee is goed, ze heeft er zelfs enigszins zin in: ze heeft een hele planning met echte Texelse uitstapjes gemaakt en kijkt ernaar uit om het Texelse leven te ervaren… totdat een van haar collega’s haar op de boot treft. Niet zomaar een collega, nee, de collega met wie ze nauw heeft samengewerkt, waardoor alles in haar leven, in haar hoofd en in haar gevoel zo is veranderd. Erger nog, ze lijkt hem later overal op het eiland tegen het lijf te lopen, zonder een kans te krijgen om zich terug te kunnen trekken en rust op te kunnen zoeken; juist iets waar ze nu zo enorm naar snakt. Weet ze de kracht te vinden en op te brengen om voor zichzelf te kiezen en te zien wat de week zal brengen, met iemand van het werk op de loer, zonder zichzelf nog meer te verliezen?


Wat ik zo mooi vind aan dit verhaal, is dat je als lezer niet alleen het verhaal van Kitty leest, maar ook van zowel vrienden, familie, collega’s, als nieuwe personen die ze leert kennen. Het verhaal wordt wel uit haar gezichtspunt verteld, maar de bijpersonages laten haar dingen zien, inzien, laten haar nadenken over dingen waar ze eerder nooit bij heeft stilgestaan. Op haar beurt leert Kitty die mensen hoe het is om in haar situatie te zitten, hoe ze zich echt voelt en hoe ze ermee om kunnen gaan wanneer iemand zichzelf uit het oog dreigt te verliezen door onder andere stress, met een burn-out als gevolg. Ze leert zichzelf kwetsbaar op te stellen, misschien wel het engste wat ze zich maar kan voorstellen, maar tegelijkertijd is het het moedigste wat ze doet. Ze leert open te staan voor een ander, en voor de andere kant van het verhaal - wat een net zo'n grote stap is, maar ook hard nodig om het geheel te kunnen overzien en daardoor de juiste keuzes te kunnen maken en tegen zichzelf te kunnen zeggen: 'Ik ben het waard. Ik ben mezelf waard. Hoe dan ook.'


Wauw, Lily Frank doet het weer, en hoe! Trammelant op Texel is een ijzersterk verhaal over het hervinden van je eigen leven wanneer je in een burn-out bent beland, waardoor het soms daadwerkelijk voelt alsof je alles opnieuw moet leren. Het is vooral een groeiproces, een proces in het opnieuw leren herkennen, erkennen en kennen van jezelf. Daar is moed voor nodig, heel veel moed. En ik weet zeker dat lezers die zich herkennen in Kitty, deze moed van haar kunnen leren ervaren en zichzelf stukje bij beetje leren te omarmen, net als zij heeft geleerd.


Enne: Ik snap wel waarom Kitty hierheen ging om bij te kunnen komen :) Wat is Texel ontzettend mooi, leuk en informatief neergezet door Lily! Ik waande mij continu op het eiland, zag de voor mij bekendere plekken die beschreven werden zo levendig voor me dat ik soms echt even 'bij moest komen' als ik het boek aan de kant legde, puur om mijn eigen omgeving weer te kunnen 'zien', maar ik genoot ook van de voor mij nog onbekende plekken. Heerlijk! Ik heb nu al zin om een eigen reisje te boeken :)



Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening. Ook wil ik auteur Lily Frank bedanken voor het vertrouwen in mij als proeflezer, wat mijn mening over het uiteindelijk uitgebrachte verhaal niet heeft beïnvloed. En natuurlijk voor de mogelijkheid om de paperback te kunnen bestellen zodat ik het op de dag van verschijning in huis had! <3


ISBN: 9789493265332 (paperback), 9798201391409 (ebook)

*****

Volg ook de rest van de blogtour omtrent dit meeslepende verhaal in eigen land!



maandag 19 september 2022

Recensie - Ik wens je het allerbeste, door Mason Deaver

Wanneer Ben De Backer bij hun ouders uit de kast komt als non-binair, wordt hen uit hun huis gegooid en gedwongen in te trekken bij hun oudere zus Hannah en haar man Thomas, die Ben nog nooit heeft ontmoet. Ben worstelt met een angststoornis die nog verergerd wordt door de afwijzing van hun ouders. Hen komt alleen bij Hannah, Thomas en hun therapeut uit de kast en probeert zich gedeisd te houden op hun nieuwe school.

Maar Bens pogingen om de laatste helft van het laatste schooljaar onopgemerkt door te komen, worden gedwarsboomd wanneer Nathan Allan, een grappige en charismatische leerling, besluit om Ben onder zijn hoede te nemen. Terwijl de vriendschap tussen Ben en Nathan groeit, beginnen hun gevoelens voor elkaar te veranderen, en wat begon als een rampzalige wending van gebeurtenissen, lijkt ineens een kans op een gelukkiger nieuw leven.

*****

Een verhaal over een non-binair persoon. Ik had nog niet eerder zoiets gelezen, en omdat ik mijn leeswereld graag verbreed, was ik heel benieuwd naar wat Ik wens je het allerbeste mij kon laten zien, ervaren, maar vooral: wat het mij kon leren. Ik pakte de titel gretig op en begon - toch met wel de enige verwachtingen, of in ieder geval hoop op informatie -, snel te lezen.


Uit de tekst op de ‘achterflap’ kon ik, voor ik daadwerkelijk begonnen was, al opmaken dat de coming-out thuis niet helemaal verloopt zoals Ben stiekem had gehoopt. Man, ik voelde de introductie van het boek tot in de kleinste vezels in mijn lijf, kippenvel. Ik had het zo enorm met hun te doen! Ik kende Ben daarvoor natuurlijk verder niet als lezer, maar als je een kijkje in Bens hoofd mag nemen en ziet wat hun allemaal bedenkt, de angsten die hen uitstaat en tóch de moed bij elkaar weet te rapen om de echte Ben te laten zien, dat kwam goed bij me binnen. Pfoe…


En dan staat Ben op het punt om de rollercoasterride van hun leven te gaan maken. Hen heeft eindelijk weer contact met hun zus, komt mede door haar man op een nieuwe school terecht en dankzij haar - al ziet hen dat in het begin totaal niet zitten - krijgt Ben contact met een therapeut om te onderzoeken wat hun zoal bezighoudt en om te sparren over bepaalde gedachten en ideeën. Stukje bij beetje ontvouwt zich een heel nieuw leven, zonder hun ouders, maar Ben ontdekt ook dat hen nieuwe dingen ervaart en voelt. Helemaal wanneer Nathan kennis komt maken en Ben onder zijn hoede wilt nemen.


Over het algemeen is het een goed geschreven verhaal. Het wordt uit de stem van Ben verteld, en als lezer krijg je een goede (mentale) indruk over wat hun zoal bezighoudt. Je leest het niet alleen uit de stem, maar ook uit het hoofd. Op sommige stukken wilde ik Ben graag eens aan kunnen kijken en zeggen wat ik ervan vond, of juist zeggen dat het echt wel goed zou komen, hoe dan ook. Nathan was daar… en bestie Mariam, al was dat contact vooral online en telefonisch dus ik snap dat dat soms lastig kan zijn tijdens zo’n emotionele achtbaanrit. Maar Nathan heeft zoveel goeds in zich, en ziet overal een andere kant van in, waar Ben in mijn ogen veel van kan leren.

Het feit dat Ben gevoelens en gedachten uit kan drukken in hun hobby - tekenen en schilderen -, vond ik heel mooi en tastbaar omschreven, en de tekeningen en grotere werken waren zo opgeschreven dat je ze als lezer haast van de bladzijdes kunt plukken. 


Echter vond ik toch dat er enige diepgang miste. De personages kwamen voor mijn gevoel net niet tot hun recht, waardoor ik me niet helemaal verbonden met ze voelde. Ook de diverse gebeurtenissen waar ze in terechtkomen voelden soms wat ‘abrupt’, waardoor het voor mij niet lekker las.


Toch vind ik het wel heel belangrijk dat dit soort boeken er zijn, juist voor de mensen die hetzelfde doormaken en zich juist wel kunnen herkennen in het leven van Ben, Nathan en de rest. Het is eigenlijk gewoon zonde dat we altijd ‘uit de kast’ moeten komen als we niet zo zijn zoals het zogenaamd hoort. We zijn allemaal mensen, met eigen gevoelens, met eigen levens en we zijn wie we zijn. Toch?

Ik ben in ieder geval blij dat ik Ik wens je het allerbeste een kans heb gegeven, het heeft zeker geprikkeld om vaker buiten mijn comfortzone te zoeken naar dit soort verhalen!


(En als laatste puntje: in het begin moest ik er - eerlijk is eerlijk - wel even aan wennen dat er andere voornaamwoorden werden gebruikt dan ‘gebruikelijk’, maar toen ik Ben eenmaal wat beter leerde kennen en hun leven ook, las het prima en zonder oponthoud. Ik heb dan ook geprobeerd om deze voornaamwoorden zo goed mogelijk te gebruiken in deze recensie :) )



Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

ISBN: 9789493265264 (paperback), 9798201123208 (ebook)

*****

Volg ook de rest van de blogtour omtrent deze wervelende emotionele rit!



maandag 13 juni 2022

Recensie - Dromen in het Kunstcafé, door Sue McDonagh (Kunstcafé #4)

Kan "Saaie Rosie" haar leven nieuw pit geven en bewijzen dat ze heus niet zo saai is?

Rosie Bunting heeft haar hele leven voor anderen gezorgd, vaak ten koste van haar eigen wensen en dromen. Maar als ze hoort dat iemand haar als saai omschrijft, besluit ze dat het tijd is voor verandering.

Ze realiseert zich niet dat de brochure over outdooractiviteiten die ze in het plaatselijke Kunstcafé krijgt, het begin zal zijn van een zomer waarin ze in een neonkleurige legging van een klif in Wales abseilt, haar artistieke talent herontdekt en onverwachts een oude brandweerauto erft. Ze ontmoet ook de stoere outdoor-instructeur Gareth Merwyn-Jones. Hoewel die natuurlijk nooit geïnteresseerd kan zijn in "saaie" Rosie Bunting... of wel?


Dromen in het Kunstcafé is mijn eerste ontmoeting geweest in deze Kunstcafé-reeks. Dit is inmiddels al het vierde deel, maar elk deel is los te lezen, én de achterflap van dit deel sprak mij aan. Ik waagde vol enthousiasme de sprong en liet mij onderdompelen in het leven van Rosie Bunting.


Rosie is een onzekere, rustige eind 40-er, die zich koste wat kost wilt bewijzen tegenover de wereld nadat iemand haar ‘saai’ heeft genoemd. Ze gooit haar comfort zone overboord en schrijft zich in een opwelling in voor outdooractiviteiten, met alle gevolgen van dien. Helemaal als Gareth, de veel jongere instructeur, haar niet onberoerd laat en wie ze overal tegen lijkt te komen met zijn ‘hippe zelfhulpspreuken’ en doortastende blik in zijn ogen. Gelukkig heeft ze haar dagboek bij zich, waar ze al haar gevoelens over zowel de activiteiten als voor Gareth in kwijt kan, zonder dat ze er daadwerkelijk iets mee hoeft te doen. Want het droombeeld wat zich in haar hoofd vormt, dat zal tenslotte nooit werkelijkheid worden… daar zijn dagdromen toch voor? En deze dagdromen heeft ze hard nodig om de werkelijkheid van haar echte leven onder ogen te zien en datgene wat gaande is een plekje te geven. Maar eerst laten zien hoe níet saai ze is!


Het verhaal is opgedeeld in stukken vanuit Rosie, en stukken vanuit Gareth. Als lezer kom je dus soms achter gevoelens en gedachten van hen, waarover ze van elkaar geen weet hebben. Hierdoor leer je ook waarom ze om elkaar heen lijken te draaien zoals ze doen, en ga je toch heel hard duimen dat het op bepaalde vlakken goed komt; het wordt ze allebei zo enorm gegund! Stukje bij beetje groeien ze naar elkaar toe, laten ze hun eigen opgeworpen muren zakken en laten ze zich steeds meer zien. Met hulp van de bijpersonages leren ze zichzelf opnieuw kennen, en wanen ze zich in een nieuwe - totaal onverwachte - vriendengroep voor het leven.


De eerste helft van het verhaal vond ik echt heel leuk! Ik heb geregeld hardop zitten lachen om de bijzondere situaties waarin Rosie zich soms bevond, en de interactie tussen haar en Gareth. Ook vond ik de dagboekstukken die door het hele verhaal verweven zijn fijn om te lezen. Je krijgt op die manier een heel andere kant van Rosie te zien dan hoe ze zich naar de buitenwereld voordoet, en leert begrijpen waarom ze soms doet zoals ze doet. Het maakt het verhaal wat losser, toegankelijker en ik wilde door blijven lezen om te zien hoe het haar verder zou vergaan tijdens de soms angstaanjagende outdooractiviteiten en hoe ze verder door zou groeien als persoon.


Helaas viel de tweede helft mij persoonlijk wat tegen. Het ging mij veel te snel (het gedeelte van de achterflap was eigenlijk al klaar), en doordat er zoveel draadjes nog met elkaar verbonden ‘moesten’ worden, kwam het op mij wat chaotisch over. Sommige dingen vond ik te snel opgelost, te kort door de bocht doordacht en in mijn ogen had ik niet nog meer drama gehoeven. Echter is dit puur persoonlijk: ik snap en weet dat andere mensen dit soort wendingen juist wél fantastisch vinden. Die wendingen gooien namelijk net wat meer olie op het vuur bij bepaalde personages, waardoor je ze van een heel andere kant ziet dan eerder in het verhaal het geval was geweest, en lezers die houden van een goede dosis ‘soap-drama’ zullen hier absoluut van smullen!


Al met al heb ik dit boek toch 3 sterren gegeven. Hoewel ik het niet het sterkste verhaal vond dat ik heb gelezen, ben ik wel van mening dat ik genoeg plezier heb gehad tijdens de eerst helft dat een lagere beoordeling niet goed voelt. Helaas viel ik naarmate het verhaal vorderde niet geheel in de doelgroep, maar ik begrijp wel waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt. Het hoort wel allemaal weer te kloppen uiteindelijk, en dat gebeurt dit keer dan ook in een wervelend feelgood/soapy jasje, waardoor het toch als een afgerond geheel voelt.



Hierbij wil ik uitgeverij Choc Lit NL hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

Uitgeverij: Choc Lit NL
ISBN: 9789493265219 (paperback), 9798201837907 (ebook)

*****

Volg ook de rest van de blogtour omtrent deze wervelende feelgood!



maandag 30 mei 2022

Recensie - Wolventijd, door Lysander Mazee

IJshockeyer Auke weet niet wat hem overkomt als hij na afloop van een wedstrijd in Trondheim samen met zijn Noorse rivaal Sindre door mysterieuze krijgers duizend jaar terug in de tijd wordt gebracht.

Auke en Sindre blijken te zijn ontvoerd om het leger van Vikinghoofdman Heimar Helgason te versterken. Die leidt veelbelovende rekruten op tot úlfheðnar, legendarische wolvenkrijgers, om de heidense manier van leven te bewaren in een veranderende wereld.

Maar Heimars zus Heidrún, meesteres van de taboemagie seiðr, heeft een andere bestemming voor Auke: één die zijn ondergang betekent, als hij niet oppast.

Wolventijd is een kruising tussen 'Vikings' en 'Kruistocht in spijkerbroek' met een trans hoofdpersonage. Een meeslepend avontuur vol legendarische wolvenkrijgers, actie en ontluikende liefde.

*****

Man, man, man… (of Wolf, wolf, wolf, om in de sfeer van het verhaal te blijven ;) ). Wat een verhaal heeft auteur van eigen bodem Lysander Mazee uit zijn pen getoverd! Een verhaal van alle tijden - letterlijk en figuurlijk, en deels in (het oude) Friesland! -, dat jou als lezer op het puntje van je stoel laat zitten, meeneemt op een reis die je je haast niet voor kan stellen maar waar je toch in durft te geloven, al is het alleen maar omdat de personages onder je huid kruipen tijdens het lezen en je vervolgens niet meer laten gaan. Echt, ik ben verbluft.


Wanneer Auke samen met zijn ijshockeyrivaal Sindre op mysterieuze wijze wordt ontvoerd en zij vervolgens duizend jaar terug in de tijd terechtkomen, schuiven ze hun sportego’s aan de kant en bundelen hun krachten om uit te zoeken wat er precies is gebeurd. Dit gevoel wordt versterkt wanneer zij in aanraking komen met Vikinghoofdman Heimar Helgason, een man die meer bij hen los lijkt te maken dan alleen strijdkracht om terug te keren naar huis. Vooral bij Auke, zeker omdat hij op meer problemen stuit dan de rest. Zijn worsteling om mee te tellen tussen de andere rekruten komt in botsing met de worsteling die hij zijn hele leven al met zich meedraagt en waar hij nog altijd elke dag tegen vecht. Of eigenlijk: waar hij voor vecht. Want wie wil er nu niet gewoon geaccepteerd worden om de persoon die je bént, zonder jezelf ongemakkelijk te hoeven voelen om de mening of oordelen van een ander, zonder dat ze jou daadwerkelijk kennen?

Als dan ook de zus van Heimar om de hoek komt kijken en zo haar eigen ideeën over de situatie heeft, wordt het persoonlijke gevecht voor Auke alleen maar zwaarder. Want hoe blijf je bij jezelf als je voor je gevoel steeds meer in het nauw gedreven wordt en daardoor juist de persoon met wie je je hele leven nog doormoet - jijzelf dus - dreigt kwijt te raken?


Wolventijd is een actierijk, episch en magisch verhaal over hechte vriendschappen, mensenkennis en vertrouwen, zelfacceptatie en zelfvertrouwen, verbonden door de draden van de tijd.

Doordat het verhaal vanuit Auke verteld wordt, voel je je als lezer steeds meer met hem en zijn gevoelens verwant en begrijp je gaandeweg meer en meer over zijn achtergrond, zijn leven en zijn eigen ik die hij in eerste instantie het liefst verbergt om zichzelf op die manier te kunnen beschermen. Je zult hem willen omarmen, koesteren en hem willen verzekeren dat hij goed genoeg is.

De gesprekken tussen de personages zijn prachtig omschreven, vol emoties, eigen denkwijzen en hier en daar vleugen humor om bepaalde situaties te verlichten. Zowel de interactie tussen hen, als de personages stralen puurheid uit vanaf het (digitale) papier en trekken je keer op keer mee terug het verhaal in. Lysander schrijft tevens vol geur, kleur en details over de omgeving waarin ze zich bevinden, waardoor je je geheel in een ander tijdperk waant, en onze eigen tijdperk totaal vergeet.


Hoe verder ik in het boek kwam, hoe harder een stem in mij begon te roepen. ‘Verfilm dit!’ Tijdens het lezen waande ik mij al geheel in de film in mijn hoofd, maar ik zou dit dolgraag in het groot willen zien. Misschien eerst eens met Vikings beginnen om de sfeer te proeven, haha! Nee, maar echt waar: ik heb genoten van dit verhaal vol levensechte personages die voor soms levensbedreigende keuzes komen te staan, en voor zichzelf zullen moeten leren kiezen. Maar het draait vooral om vertrouwen hebben en geloven in jezelf. Want zodra jij je ware ik laat zien aan de rest en jij die ware ik ook daadwerkelijk gaat zien, zul je sterker zijn en worden dan je ooit voor mogelijk had gehouden, in welke tijd je dan ook leeft.



Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
ISBN: 9789493265165 (paperback), 9798201296896 (ebook)

*****

Volg ook de rest van de blogtour omtrent deze epische Young Adult!



maandag 23 mei 2022

Recensie - Een streepje tegen, door Wendy de Liefde


Als na een jarenlange zoektocht De Ware eindelijk op Sarahs pad komt, is de weg naar haar ultieme droom - moeder worden - nog maar kort. Dénkt ze. Dan blijkt die route meer hobbels te kennen dan ze van tevoren had ingecalculeerd...

Wat volgt is een ploeterende zoektocht, waarin Sarah voor grootse beslissingen komt te staan. Want wat als De Ware toch niet De Ware blijkt te zijn? En wat als je hoofd en hart allesbehalve op één lijn liggen met elkaar? Lukt het haar om, ondanks alle tegenslagen, haar droom te verwezenlijken?

Een meeslepend verhaal over (zelf)liefde, vriendschap en acceptatie.



Een streepje tegen is een meeslepende feelgood met een zeer realistisch randje. Sarah, in het begin nog wat onzeker maar vastbesloten haar beste beentje voor te zetten, neemt de lezer mee op haar avontuur met potentiële liefdes-voor-altijd, haar werk, waar ze stiekem niet meer de voldoening uit lijkt te halen die ze zoekt, maar vooral neemt ze de lezer mee haar hart in: haar diepgewortelde wens om moeder te worden is groot, groeit nog altijd; tegelijkertijd hoort ze bij zichzelf de klokken aftikken. Tijd is kostbaar! Maar wanneer ze het voor haar gevoel eindelijk voor elkaar heeft, slaat haast onwerkelijk nieuws in als een bom en moet ze voor het eerst grote keuzes maken. Andere keuzes. Keuzes waarover ze nooit eerder op die manier heeft nagedacht, maar vooral keuzes waarbij ze zichzelf niet uit het oog wilt verliezen. Lukt het haar om haar hart te blijven volgen, ookal zegt haar hoofd soms ook wijze dingen, en eindelijk haar eigen weg te volgen?


Gaandeweg het verhaal groeit Sarah tot de sterke vrouw die ze aan het eind van het geschreven verhaal geworden is. Ze is sterker in haar schoenen gaan staan, durft veel meer voor zichzelf op te komen en te zeggen waar het op staat, zonder de ander hiermee onderuit te schoffelen. Hierdoor blijft ze zeer dichtbij de Sarah die ze altijd al is geweest maar nooit heeft laten zien.

Maar niet alleen Sarah maakt een groei van jewelste door. Ook de mensen om haar heen vormen zich tot de personen die ze (eigenlijk) zijn, leren voor anderen open te staan en hierdoor communiceert het gemakkelijker en eerlijker naar elkaar in zowel vriendengroep als familie. Dit vond ik heel fijn om te lezen. Het maakt het boek menselijk en het zal mensen raken, op welke manier dan ook.


Auteur Wendy de Liefde heeft met Een streepje tegen een meeslepend verhaal geschreven, dat je maar door en door blijft lezen, omdat je zo graag wilt weten hoe het verdergaat met Sarah en de mensen om haar heen. Doordat het verhaal meerdere oogpunten laat zien, begrijp je als lezer, hoe verder je in het verhaal komt, beter waarom men handelt en denkt zoals hij of zij doet. Dit maakt het boek zeker nóg een stukje sterker in mijn ogen. Een verhaal heeft niet maar één kant en één soort gevoel, ieder beleeft het op zijn of haar eigen manier en als je hiervoor openstaat, is er soms meer mogelijk en veel meer herkenbaarheid in ieder leven dan je ooit had gedacht. Dit heeft ze zeer goed weten te omschrijven, en dit met haar vlotte, prettige schrijfstijl tezamen maakt dat je door het verhaal heen vliegt en het omarmt.


Hoewel het hier en daar soms net iets te snel/rommelig aanvoelde, wat overspringen van situatie naar situatie betreft, klopte het allemaal wel: het echte leven gaat ook niet volgens vaste regels en loopt niet alleen maar over kaarsrechte paden, maar loopt ook lukraak door- en over zichzelf heen. Ook dit punt laat het verhaal levendig voelen en heeft mij verder niet gestoord tijdens het lezen.


Na het omslaan van de laatste digitale pagina, heb ik het een en ander even laten bezinken. Het verhaal heeft mij op een bijzondere manier geraakt en ik kan alleen maar denken: wat een kracht! 

Één ding is zeker: het is heel goed en zo belangrijk dat dit boek er is! Ik weet zeker dat dit verhaal helpt het thema - wat als kinderen krijgen op de normale manier om wat voor reden dan ook niet lukt, maar op een andere manier eventueel wel, met de nodige risico’s in het achterhoofd gehouden - bespreekbaar te maken en bespreekbaar te houden. Want ik ben ervan overtuigd dat men met dit verhaal een stukje hoop weet te vinden, hoe moeilijk de situatie ook is.



Hierbij wil ik uitgeverij Dutch Venture Publishing hartelijk danken voor het digitale recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke mening.

Uitgeverij: Dutch Venture Publishing
ISBN: 9789493265141 (paperback), 9798201134877 (ebook)

*****

*Volg ook de rest van de blogtour omtrent deze feelgood!*